Bîra qederê - Nefel

Lê þer hatibû, bi çirûsk û pizotên xwe agir bi dinê xistibû.
Celadet Beg, guhê wî li ser dengan, serê xwe ber bi jor dike û li esmên
dinihêre. Ji rengê þîn û çend ewrên boz pê ve, tu tiþt naxuyin. Lê deng
tên. Ew piþta xwe dide kevirên dîwarê bîrê û li ser totikan rûdine û herdu
zarokên xwe dixe hembêza xwe.
– Bavo, ev çi ye, dengê çi ye? Cemþîd destê xwe dibe rîha Celadet Beg
û dipirse.
Celadet Beg bersiv nadiyê. Ew, bi dîqet, guhê xwe dide ser dengan.
Deng, hêdî hêdî, nêzîktir dibin. Gelo ev dengên nû ko nêzîk dibin, yên
çi ne?
– Rûþen, kizim, çêtir e ko tu zariyan bibî hundir, ew dibêje û dîsan
radibe ser piyan.
Deng nêzîktir dibe. Niha ew deng dinase; dengê balafiran... Rûþen
Xanim radihêje destên zarokan û wan ber bi aliyê hundir dibe. Diya wê
jî bi destê Huseymayê digire û dide pey wan. Lê berî ko ew bikevin
hundir, di ser hewþê re, refekî balafir, bi leza birûskê, difirin û derin.
– Ew çi bû, ew çi ye, Cemþîd bi qîrîn dibêje.
4Bavo, ev çi ye, Cemþîd, li oda xebatê ya Celadet Beg, li ser çogên
Celadet Beg rûniþtî, bi ken dibêje.
– Ev Ronahî ye, kurê min...
– Ronahiya kê ye?
– Ronahiya me kurdan e.
– Ka çima ew ronî nake?
– Ronahî di nav rûpel û rêzên wê de ye.
– Mîna Hawar-ê?
– Herê, mîna Hawarê.
– Bavo, ew xweha Hawarê ye?
– Herê, ew xweha Hawar-ê ye û xweha te û Sînemê ye. Navê wê
Ronahî ye.
– Bavo, de bixwîne
- Na Bavo, mexwîne, Sînema ko li kêleka kursiyê Celadet Beg, li ber
lingên bavê xwe rûniþtiye û li wan guhdarî dike, dibêje. Mexwîne, lê
behsa resiman bike. Resimên Ronahî-yê pir xweþik in. Ev jinik kî ye?
Bêje min Bavo, ev kî ye?
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
BÎRA QEDERÊ • 241