You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
inên kurdî nemirana, diviya ew bihatina vejandin... Berî ko tu yan jî xwendevanên<br />
Bîra Qederê bipirsin, çima »diviya«, ez, bi carekê, bibêjim; Pierre<br />
Loti, ew keþtiya mezin û spî, ko her roja pêncþemiyê, ji Stembolê derdiket,<br />
Zerya Marmara û Zerya Spî û pêlên wan dida ber xwe û dihat Bêrûdê, her<br />
carê, bi xwe re, hin rojname û kovarên tirkî jî dianîn. Pêþî ew weþanên ko<br />
hinekî kevn bûne, li Bêrûd û Lubnanê digeriyan, paþê jî ew, hinekî din<br />
kevntir, dihatin Þamê. Gava ew dihatin, min her tiþt ji destê xwe berdida û<br />
tî û birçî, bi hesreta salan, xwe davêt ser wan û ew dixwendin. Heta rêza<br />
dawîn, heta xeberên sporê, heta xaçerêzên wan. Lê her carê jî, ez dilþikestî,<br />
xemgir û bîhnteng ji ser wan radibûm. Ji ber ko ew tijî xeberên reþ bûn û<br />
berdevkên siyaseteke vajî û neînsanî bûn. Rojnameyên Cumhuriyet û<br />
Vatan-ê dihatin, Kovarên Ülkü, Kadro, Bozkurt, Türkçü Dergî, Yurt ve<br />
Dünya dihatin. Ji Yurt ve Dünya pê ve, ew rojname û kovar, hemû, kursî û<br />
organên siyaseta »tirkîzasyonê« bûn. Li gora wan, li Tirkiyê, bi tenê tirk<br />
hebûn, zimanê tirkî hebû, heyin û çanda tirkî hebû... Gel û miletên din?<br />
Ziman û çandên din? Ji bo wan, bi tenê, riyek hebû; tirk bûyin... Heçî heyin<br />
û zimanê kurdî bû, qedexe bûn. Nav diguherîn; navên hezar salan ên<br />
meriv û malbatan, bajar û gundan, deþt û zozanan diguherîn û dibûn tirkî.<br />
Navên dar û ber, gul û kulîlkan diguherîn. Binevþ dibû menekþe, beybûn<br />
dibû papatya, stêrgul dibû yýldýzçiçegi... þan û þoret, nav û nîþanên<br />
mirovan diguherîn, paþnavekî tirkî, mîna pîne, bi huwiyeta kurdî ve<br />
dizeliqî û dikete pey kurdan. Navê mal û malbatên kurdî dibûn Öztürk,<br />
Cantürk, Korutürk, Soytürk... Em, Bedirxaniyên sedan salan jî bûbûn çinar.<br />
Bedirxaniyên ko bi sedan sal mîrên Cizîra Botan bûn, tesîr li navçê û<br />
dewleta Osmanî kiribûn, bi carekê, bûbûn Çinar, yanî hîç, vala, pûç. Kê<br />
dizanîbû ka Çinar kî bûn!<br />
Zimanê kurdan hatibû jêkirin. Kilîd li zimanê wan ketibû... Û ew rojname<br />
û kovarên berdevk, her û her, bi xeberên vê yeka kambax, tijî bûn. Ew xeber<br />
dibûn tîr û bi dil û canê min diketin. Ez dibeicîm, diteqiyam. Carina ez<br />
ji xewê vediciniqîm û diqîriyam; na, nabe, divê zimanê kurdî nemire!..<br />
Belê, welê bû, ez welê difikirîm; gotina Amojna Stî û Bavo ko ez pê<br />
rabûbûm, mezin bûbûm, diviya nemira. Zimanê min, gotinên min ên<br />
þevên tarî ko bêdeng li ser kaxizan direþiyan, diviya kilîd biþkanda.<br />
Gotinên þevên Þamê diviya birînên zimanê kurdî yên xedar bicebirandina...<br />
Wê rojê, danê êvarê, merhem dihat, HAWAR derdiket!<br />
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM<br />
BÎRA QEDERÊ • 237
Change language