Bîra qederê - Nefel

hêdî hêdî diqulipîn ser rengê sor, zincîra çiyayên li piþt bajêr, avahiyên
bajarekî heftrengî. Hemû tiþtên ko dikarin bên guhê nivîskarekî, li doraliyên
wî ne; feþafeþ û gujîna avê, vîçevîça teyr û çivîkan, qepqeba kewan,
þihîna hespan, kalîna berxan, dengên dûr ên þêniyan û teptepa dil, deng
û pejnên nexuyayî yên dil...
Celadet Beg deftera li ser masê, hinekî, ber bi xwe tîne, wê vedike û bi
pênûsa xwe ya reþ û dirêj, di rûpela yekemîn de weha dinivîse;
Nav: Heyveron
Gengre (çeþn): Roman
Destpêk : Ronî, ronahî... Mehr licht, yanî hinekî din ronahî...
5Ronî, ronahî, hinekî din ronahî. Lê ji kû, çawan? Tarî ye, her der
tarî ye, mîna binê bîrê tarî ye. Bi qasî misqalekî be jî, ronahî naxuyê.
Xeberên ko tên, reþ in; bûyerên ko diqewimin, reþ in; gavên ko
tên avêtin, gavên bêgaviyê ne. Celadet Beg li mala nû, li oda xwe ya xebatê,
cixare di dêv de, li ber masê rûniþtiye û li der dinihêre.
Bi hêviyên mezin, Celadet Beg û Rûþen Xanimê mal guhestibû taxa
Muhacîrînê. Wan li wir maleke li gora dilê xwe, bi kirêyeke erzan, peyda
kiribû. Ev mala nû jî, mîna mala Salihiyê, duqat, lê pirjûre bû. Tê de
hewþeke fireh û di hewþê de jî, mîna mala din, bîreke avî hebû. Ew bi
mehan li Þamê geriyabûn da ko maleke weha bibînin. Malek ko dê fireh
û pirode bûya, tê de hewþek hebûya û di hewþê de jî bîr. Maleke weha
hewce bû, -ji ber ko Safter an jî Sînemxan ê bihata, ber bi êvaran, Celadet
Beg ê li hewþê, kêleka bîrê, rûniþta û romana xwe Heyveron binivîsa.
Heval û dost ê bihatina, bira û xweh ê bihatina û li mala wan mêvan bûna
Ehmedê Fermanê Kîkî û dengbêjên din ê, di þevên dirêj de, mal bi
dengên tarîxî yên jiyana kurdî tijî bikirana. Gava herkes radiza, ew ê
rabûya û wî dê rêzên þiîr û romana xwe hiþyar bikira. Di berbangên rojên
nû de, wî dê Þengê û Bêlenê, tajiya nû ko kurdên Çiyayê Kurmênc diyarî
wî kiribûn, bigirtana û biçûya seyd û nêçîran. Di bin perda rengê sor ê
hingûrên Þamê de, wî dê li qepqeba kewên xwe yên ribat guhdarî bikira,
mêkew û mariyên xwe bifiranda û li wan binihêriya.
Lê eger bûyerên ko wan nehesibandibûn, neqewimana.
Dirêj meke, Xortê halnas, dirêj meke. Bûyerên reþ bêhejmar, mûsîbet pir
bûn. Tu dê behsa kîjanê bikî û kîjanê nekî? Dev jê berde, ne tu serê xwe pê
biêþîne, ne jî xwendevanên Bîra Qederê xemgîr bike. Heke te dil heye ko
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
BÎRA QEDERÊ • 227