You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Celadet Beg û Canan, zarokên heyamên çûyin û hatinê, hem dipeyivin,<br />
hem jî li lengergehê dinihêrin.<br />
Nêrîna me ne bêsebeb bû. Cananê biçûya, wê dê, ji lengergehê, xatir ji<br />
min bixwesta û biçûya...<br />
Rast e, ji rojan rojeke pêncþemiyê bû. Ew jî ne bêsebeb bû. Her roja<br />
pêncþemiyê, keþtiyeke nazenîn, spî û dirêj, bi nazdarî, av diqelaþt, pêl didan<br />
ber xwe û dihat, li lengergehê, lenger davêt û disekinî. Navê wê<br />
keþtiyê Pierre Loti bû. Belê, xwediyên keþtiyê, bi bîrbirineke yekta, navê<br />
Pierre Loti, nivîskarê fransiz, dostê welatê Osmanî û yên rohilatê, xwediyê<br />
romana »Aziyade« ko min hê di zaroktiya xwe de xwendibû, li keþtiyê<br />
kiribûn.<br />
Keþtiya Pierre Loti, her pêncþemî, ji Stembolê, ji bajarê min ê ko êdî li<br />
min qedexe bû, dihat. Pierre Loti Stembol dianî, bîhna bîra bexçê mala me<br />
ya Kiziltoprakê dianî, tahma masiyên Bospor û Xalîçê dianî, kena Mezo û<br />
nêrîna kesertijî ya Dayê dianî. Wê zaroktî û xortiya min, þev û rojên wan û<br />
siya jîna min dianî.<br />
Her cara ko ez li Bêrûdê bûm, roja pêncþemiyê, ez dadiketim lengergehê<br />
da ko tiþtên ko Pierre Loti anîbûn, werbigirim... û piþtî çend saetan jî,<br />
dîsan, pê re, silavên xwe yên germtirîn ji Stembola xwe ya germ re biþînim...<br />
Wê roja ko ez û Canan li bilindahiyên Minet ul Husn rûniþtibûn û me li<br />
lengergehê dinihêrî, dîsan, çavê me li Pierre Loti bû. Wê dê, îcar jî, piþtî<br />
hefteyekê, Canan bibira. Ez û wê, bi temamî, sîh û sê rojan, li oda xwe ya<br />
otêlê, bi hev re bûn. Me xwe dabû alî. Herkes li me digeriya tirk li wê, kurd<br />
li min, fransiz jî li me herduyan. Kesên ko dizanîbûn, em li wê otêlê ne, bi<br />
tenê sisê bûn; ew herdu xortên kurd ên jîr û dostekî min ê ermen, Mr.<br />
Papaziyan ko dostê min ê man û nemanê bû... Bêguman, wan ji kesekî re<br />
nedigotin. Heta ji Rûþenê re jî.<br />
Rûþen ê bi wî xortê hunermend ê ereb, Omer Malik re bizewiciya û ez ê<br />
jî di zewac û daweta wan de hazir bûma. Min jê re soz dabû. Lê ez winda<br />
bûbûm!.. Rûþena reben! Ew ketibû pey min, Celadet Amca (yan jî Abî) yê<br />
xwe. Wê cîh nehîþtibû, li min pirsîbû. Lê erd qeliþîbû û ez ketibûm binî.<br />
Loma jî, gava ew zewicî, ez ne li nik wê bûm... (Xwedê dizane, ka hingî min<br />
di oda me de çi dikir!...) Xortan xebera zewaca wê bi min gihandibûn. Min,<br />
ji dil, serfiraziya wê dixwest. Û min dizanîbû ko gava ez ne li Þamê bûm, ew<br />
diçû mala min a Þamê, mal dida hev, gul û kulîlkên dora bîra hewþê av di-<br />
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM<br />
BÎRA QEDERÊ • 203
Change language