You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
î, Bismîllahî Rehmanî Rehîm hatiye nivisîn. Destnivîs neqiþkirî ye û diyar<br />
e ko ew ji destê xetatekî hoste derketiye... Esad Paþa tê ser Samîha<br />
Xanimê û lê dinihêre. Çavên wê girtî ne. Diranên wê yên jorîn li ser lêva<br />
wê ya jêrîn in û ew gez kiriye. Rûyê wê yê spî yekcar bûye mîna xwelî û jê<br />
êþ û jan dixuye. Bi tenê ji xwîdana ser enî, meriv fahm dike ko Samîha<br />
Xanim dijî. Esad Paþa destê xwe dide ser enîya wê. Enî, mîna cemedê, sar<br />
e. Esad Paþa, bi destê xwe, bi zehmetî, çavê Semîha Xanimê vedike.<br />
Hingê, ji niþkê ve, bedena wê, mîna ko ew ketibe ber zelzeleyekê, pihêt<br />
diheze û nalîneke kûr pê dikeve. Pêlên hezînê li pey hev û pir xurt tên.<br />
Esad Paþa, bi carekê, li Rûþen Xanimê û jinan vedigere:<br />
– Çabuk, çok çabuk, sýcak su, bez vesaire getirin, çabuk...<br />
Jin, hema bi lez, jê re du misîn ava germ, satileke ava sar, leganeke<br />
mezin, hin pêþgîr tînin. Ew bi lez destên xwe duþo û dîsan dere ser<br />
Samîha Xanimê.<br />
Feylesofan weha gotiye; rû, ruh û giyanê bedenê ye. Tiþtê ko meriv li ser rû<br />
dibîne, haletê ruhiya bedenê ye. Rû, nîþana fikir, hizr, pejn, hîs, gumanên<br />
dil û mêjî ye. Tu dikarî van hemûyan li ser rûyekî bibînî û bixwînî. Ma me<br />
kurdan jî weha negotiye; li rû binihêre, merivê xwe binase.<br />
Di destê wê sibê de, li ser rûyê diya min Samîha Xanimê jî mirin hebû. Bi<br />
tenê mirin. Mirinê hê hingê mohra xwe lê xistibû. Ew êþ, jan û zehmetiya<br />
berbanga wê sibê hem nîþana jîneke nû hem jî ya mirinê bû. Di berbanga<br />
sibeheke bihara 1893-an de, jîn û mirin ketibûn nav hev. Tu kesî nikarîbû<br />
ew ji hevûdu veqetandina. Cezbê mirinê bi ser herkesî de hatibû. Kesî<br />
nikaribû tovên jiyanê tê de bidîta...<br />
Çaxa dunya ronî dibe û tav bi tîrêjên xwe yên pêþîn mizgîna rojeke nû<br />
dike, Esad Paþa, Rûþen Xanim, Melek Xanim û du cariye ji derencên qata<br />
jor peya dibin. Di hembêza cariyekê de, di nav pêþgîreke spî de tiþtek<br />
heye. Pêþgîr di nav xwîna sor de ye. Esad Paþa, Rûþen Xanim û Melek<br />
Xanim ber bi salonê, herdu cariye jî ber bi deriyê derve derin.<br />
Gava Esad Paþa û yên pê re dikevin salonê, Bedrî Paþa û Emîn Beg ji<br />
kursiyên xwe radibin. Ji kesî deng dernakeve. Bira û biraziyên din hemû<br />
çûne, li salonê bi tenê Bedrî Paþa û birayê wî Emîn Beg mane. Yên nû<br />
hatî jî li kursiyên kêlekan rûdinin. Hemû westiyayî ne, ji rûyên wan<br />
xemgînî dixuye.<br />
– Aci kahveniz var mi? Sabah sabah aci kahve iyi gelir.<br />
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM<br />
BÎRA QEDERÊ • 19
Change language