Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Rêzkirina rûpelên kovarê gelekî biha bû. Ji ber ko kovar, bi piranî, bi tîpên<br />
latînî dihate weþandin û li Sûriyê, kesên ko bi tîpên latînî bizanibûna, nîn<br />
bûn. Da ko min bikaribûya buhayê rêzkirina rûpelan hinekî kêmtir bikira,<br />
ez bi xwe diçûm çapxanê û bi rojan dixebitîm. Min tîp, li gora nivîsaran,<br />
yek bi yek, hildiçandin, dianîn nik hev û rûpel rêz dikirin. Carina deh saet,<br />
donzdeh saet... Çapxana Tereqî ko bi xîret û dilsozî kovar diweþand, bûbû<br />
mala min a duwemîn.<br />
Piþtî ko kovar diweþiya, keft û lefteke nû dest pê dikir, dîsan ji bo ko pere<br />
nîn bûn...<br />
Wê rojê, berî ko ez biçûma baloyê, dîsan, heta êvarê, bêyî ko tiþtekî<br />
bikeve gewriya me, me lezandibû. Hejmareke nû derketibû. Her hejmara<br />
me di navbera 500-1000 libî de derdiket. Me nikarîbû ew biþanda kitabfiroþ<br />
û kitabxanên Lubnan û Sûriyê. Fransizan ev li me qedexe kiribûn...<br />
Jixwe kesên ko bikaribûna bi kurdî û di ser de jî, bi tîpên latînî, bixwendana,<br />
pir kêm bûn. Me kovar, piranî, bi dizî, diþandin kurdên aliyê Tirkiye û<br />
Iraqê. Lê pere nîn bû ko me bikaribûya zerf û zamk bikirîna û kovar pê<br />
biþandina. Ji lewre, me ew dixistin tûr û kîsên cawîn devê wan didurûn û<br />
diþandin. Wê rojê jî, ez, Rûþen ko bi xortekî ereb, Omer Malik re, bûbû destgirtî,<br />
lê hê jî dest û piyê min bû, du xortên kurd ên hêja û jîr ko hem di kovarê<br />
de dinivîsîn û hem jî aliyê min dikirin, Osman Sebrî û Qedrî Can û<br />
dengbêjê kovarê Ehmedê Fermanê Kîkî, li hewþa malê, li kêleka bîrê, bi<br />
þerpezetî, karê kovarê bir serî. Þengê, sega min a gurêx, jî li me nobedarî<br />
kir!<br />
Lê kesên ko bi vê þerpezetiya me dizanîbû, pir kêm bûn. Xelkê, nemaze<br />
hesûd û dexesên ko li der û dora me bûn û dev davêtin kovarê, welê bawer<br />
dikirin ko bi telisan pere, ji min re, dihat! Min ê çi bikira? Çiyayên bilind<br />
bê berf nedibûn, newalên kûr bê av nedibûn...<br />
Celadet Beg û Madame Krovere, guhê wan li ser orkestrê, li gora musîkê<br />
gavên xwe davêjin. Ew napeyivin, musîk û dans tevgera wan bi rê dixe.<br />
Ling, tevgera dansê, libabûna bedenan, hilm û germahiya kesên ko dans<br />
dikin, birûyên zirav, çavên kilkirî û lêvên sor ên Madamê Celadet Beg bêdeng<br />
dihêle. Ew naxwaza bipeyive, bedena wî bi xwîdan, kirasê wî yê spî<br />
yê hewrêþîmî bi bedena wî ve zeliqî, ew bi dansê re dere...<br />
Lê musîk radiweste.<br />
– Mixabin, Madame Krovere dibêje... Pir spas, ez ê van demên dansê ji<br />
bîr nekim...<br />
194• BÎRA QEDERÊ E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language