You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
li ber destê diya wî mezin bûbû û ji diya wî re cariyetî dikir. Samîha ko<br />
mîna çilkeke zêr û dilopeke av bû. Samîha ko dilê wê nerm, heþê wê xurt<br />
û wîcdanê wê tam bû.<br />
Her çi tiþt û kesê xweþ û rind e, ew muqedes e. Ev, yek ji qayideyên min ên<br />
jînê bû. Xweþahî, spehîtî û bedewî divê felsefa jînê be. Û xweþî û rindî divê<br />
bi xweþî û rindî bête zimên... Eger ez weha difikirîm û dijiyam, ez bawer im,<br />
tê de tesîra diya min pir bû. Diya min abîda xweþî û rindiyê bû ko bi gotinan<br />
naye saloxdan. Ew jî mîna dêmariya min a rehmetî ko min nedît,<br />
çerkez bû. Lê tiþtekî diya min ji dêmariya min zêde bû; diya min bi kurdî jî<br />
dizanîbû û li malê bi kurdî dipeyivî û ez vê yekê jî bibêjim; kurdiya diya min<br />
ne kêmî kurdiya metên min û dapîra min bû. Herwekî tu jî dizanî, bedewiya<br />
çerkezan bi nav û deng e. Ew hemû bedewî hatibû û li ser rûyê<br />
diya min diçirûsî. Di jînê de, meriv rastî gelek rûyan dibe. Piraniya wan ji bîr<br />
dibin, lê hinên wan di bîr û heþê meriv de, her û her, dimînin. Rûyê diya<br />
min, yek ji wan rûyan bû ko mîna siya meriv, hertim, bi merivan re bû.<br />
Rûyekî gulover, spî, xweþ lihevhatî û bihîstiyar...<br />
Lê niha halê Samîhayê ne tu hal e. Jê re çare divê... Rûþen Xanim ji<br />
derencên textîn û neqiþkirî ko di navbera herdu qatên qonaxê de ne, hêdî<br />
hêdî peyayî jêr bûye û niha li salona mezin a qonaxê, li nik »mêran« e.<br />
Mêr divê çareyekê bibînin. Çavên mêran bi endîþe û meraq li Rûþen<br />
Xanimê dinihêrin. Gelo çi bû, çima zarok nayê, digel ko evçend wext<br />
derbas bû? Rûþen Xanima westiyayî û bêxew napeyive, bi tenê bi çavan li<br />
civatê mêze dike û dîsan bi çavan bang li Bedrî Paþa dike. Herdu bi hev<br />
re, Rûþen Xanim li pêþî, Bedrî Paþa li pasî, derbasî mitbaxa mezin û fireh<br />
a kêlekê dibin. Maseyeke xwarinê ya dirêj û li doralî jî donzde kursiyên<br />
rûniþtinê, li aliyekî mitbaxê ne. Mase û kursî ji darê gûzan çêbûne û rengê<br />
wan, rengê qahwê ye. Rûþen Xanim bi destê Bedrî Paþa digire û bi hev re<br />
derin li ser herdu kursiyên li koþa masê rûdinin. Stêrk, ji pencereyên fireh<br />
ên mitbaxê, ronahîyeke qels direþînin hundirê mitbaxê.<br />
– Yadê, ev çi hal e, xêr e? Çima zarok weha bi derengî ket? Bedrî Paþa<br />
dipirse.<br />
– Kurê min, min heta niha pîrikiya bi dehan zarokên malê kiriye, lê<br />
min ecêbeke weha nedîtiye. Ji êvarê de ye ko zarok nayê xwar. Em dikin<br />
nakin, nikarin zarok bikiþînin. Heke hinekî din weha dewam bike, em ê<br />
Samîha reben winda bikin... Divê doxtorek were û alîkarî bike. Wekî din<br />
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM<br />
BÎRA QEDERÊ • 17
Change language