You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ta xwe ketin nav vî îþî. Hin jî ji bo mal û mulk, erd û ax... Lê çi bû bi me<br />
bû; ko agir bi çiyê ket, ter û hiþk tev de diþewitin. Tiþtekî bi xwedanþan û<br />
þohretan nabe, lê em þewitîn.<br />
– Tu behsa çi dikî birayo! Hê êrîþê dest pê nekiribû, ewraqên partiyê û<br />
planên êrîþê di destê waliyê tirkan ê Mêrdînê de bûn! Ji bo bihusteke erd<br />
û pariyeke malê dinê em hatin firotin...<br />
– Bila xwarzî û birazî li min negirin, lê hin rêberên partiyê jî, ne ji bo<br />
welatekî aza, ji bo mîrekiya bav û kalên xwe, bi vî karî rabûn. Wan bi dil<br />
û can xwe nedan kar, bi pêwendiyên sefaretan, doza erdên xwe kirin.<br />
– Min ji we re behsa eþîrên navçê nekir? Min navê wan yek bi yek ji we<br />
re negot? Min navê tirsok, dexsod û fesadkaran nedan we?<br />
– Ev bênamûsê simbêlqît... ma min negot, bila haya hevalan jê hebe,<br />
ew ê eþîra xwe raneke, me bixapîne?<br />
– Ya ew rîhdirêjê segbav! Çaxa wî bi çavên xwe yên pahn li ber xwe<br />
meyzinand, min fahm kir ko ew ê murîdên xwe raneke û neyê aliyê me.<br />
– Tirkan em neþikandin, lê kurdan em þikandin! Ger rojekê tarîx van<br />
rojan binivîse, divê, bi tîpên mezin, weha bête nivisîn; kurmê darê ji darê<br />
ye, kurd kew e, neyarê qewmê xwe ye.<br />
– Me nikarîbû çare li berberî, dijîtî, hesûdî, çavnebarî û rika eþîrên kurdan<br />
bigirta û yekitiya wan çêkira...<br />
– Ya nezanî, nezaniya sedsalan? Çara nezaniyê çi ye?<br />
– Min gotibû, eger we bi ya min bikira weha nedibû.<br />
Belê, belê... gotin vala ye, bêkêr e. Em ji pênc qolan, di þeveke tarî de,<br />
ketibûn nav tixûbên Tirkiyê, – bi hêviyên mezin... Min û Haco Axa û lawên<br />
wî jî dirêjî xeta Cizîra Botan kiribû. Lê heyhat! Piþtî rojekê, mîna hevalên<br />
din, em jî, dîsan, vegeriyabûn binê xetê. Me þikesteke nû xwaribû.<br />
Çima?<br />
Çîrok dirêj e, ne tu bipirse, ne jî ez bibêjim... Bila ev çîrok jî, mîna gelekî<br />
tiþtên me yên din, di nav rûpelên tarî û jibîrbûyî yên tarîxê de razê... Ev gotinên<br />
ko tu niha li romanê tînî û dinivîsînî, di civîna me ya dawîn a Xoybûnê<br />
de dihatine gotin. Na, ne di »civîna ME« de, di civîna MIN a dawîn de. Ji ber<br />
ko piþtî wê civînê, ez hew çûm civînên partiyê. Êdî min serê hespê xwe ko<br />
di meydana siyasetê de taw dida, kiþand û ji wê meydanê bi dûr ketim...<br />
Wê roja civîna min a dawîn, li gundekî Lubnanê, min bi derd û kesereke<br />
bêpayan, bi dilekî pir þikestî, li hevalên min ên man û nemanê nihêrîn û li<br />
gotinên wan guhdarî kirin. Min dengê xwe nekir, bi tenê li wan guhdarî<br />
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM<br />
BÎRA QEDERÊ • 177
Change language