Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
nade kitab, kovar û defterên wî. Kaxiz û defterên Celadet Abî di<br />
berkêþkên masa oda kitabxanê de veþartî ne. Meziyet li nivîsar û bendên<br />
Celadet Abî yên rojnama Serbestî jî pirsîne. Ew ê wan jî bide hev. Þîîrên<br />
Kamuran Abî yên abadîn ko bi fransizî hatine nivîsîn, di nav dosyekê de,<br />
li nik Meziyetê ne... Albuma Meziyetê ji destê Yadê, Saadet Abla û yên<br />
din nakeve. Ew her lê dinihêrin. Ew bi fotografan re dipeyivin, fotograf<br />
jî bi wan re. Herkes li wan, li Sureya, Celadet û Kamuran »abiler«<br />
dipirsin... Û xebereke yan jî mizgîniyeke xweþ; li gora ko tê gotin, rejîma<br />
nû û serekê rejîmê Mistefa Kemal li efûyeke giþtî difikirin da ko quweta<br />
tevgera derveyî welêt ko li dijî dewletê ye, daxînin. Yadê û Meziyet bi tenê<br />
vê yekê, bi tenê efûya Sureya, Celadet û Kamuran »abiler« ji Xwedayê<br />
Alemîn dixwazin. Heke rojekê ew Sureya, Celadet û Kamuran »abiler« li<br />
Stembolê, li Kadiköyê, li mal, dîsan mîna berê li mitbaxê, li kêleka hev, li<br />
hember hev rûniþtî bibînin, ew ê hezar hemd û spasiyên xwe pêþkeþî<br />
Yezdanê mezin bikin...<br />
– Tu her bijî Mezo, xweha min a jîr...<br />
Kamuran, birayê min ê ziravbihîstiyar, welê digot û bi kêfxweþî name bîhn<br />
dikir, -bi çavên tijî hêstir. Ziravî û bihîstiyariya wî, kêfxweþî û hêstirên wî ne<br />
bê sebeb bûn. Em li Rohilatê bûn, li hespên rewan ên aloziyê siwar bûbûn<br />
û me di ser çal, kort, gelî û newalan re gav dikir. Dora me bi zehmetî, dijwarî,<br />
alozî û bêgaviyê rapêçayî bû. Rojeke Rohilatê bi rojeke din nedima,<br />
her roj tiþtekî nû ko ne di hesabê de bû, diqewimî. Her roj ji tiþtekî nû re<br />
avis bû. Stêwrî li navçê nîn bû! Min hê jî bi best Bismark û Nietzsche<br />
dixwendin û li dengê gur ê Nietzsche guhdarî dikir. Nietzsche digot, kesê<br />
ko wî dixwîne, tevî gotinên wî hildikiþe lûtkeyên çiyayên bilind û sar, lê<br />
belê ez li Rohilatê, warê herî germ ê cîhanê bûm. Ne Bismark, ne<br />
Nietzsche, ne Ovidius û ne jî hosteyekî min ê din dikarîbû alîkariya min<br />
bikira. Ji birîn û kulên jînê û merhem û dermanên tecruban pê ve tu kesî,<br />
tu tiþtî nikarîbû alîkariya min bikira.<br />
Em bi xurtî ketibûn nav xebata tevgerî ya siyasî û çekdarî. Mesele,<br />
mesela xîret û namûsê, man û nemanê bû. Welat li ber lingan çûbû, kurd<br />
û kurdanî hew hêjayî tiþtekî bûn. Welat bûbû welatê bûm û kundan, sipir<br />
û qijikan. Me diviya tiþtekî mezin bikira, cendekê li erdê vejanda, ruhê, bi<br />
gotina Nietzsche »décandant«, bihejanda. Lê çawan?..<br />
Herçend xelkekî pir û eþîrên mezin li dora me diciviyan, ewçend jî bar girantir<br />
dibû. Merivên me yên têgihîþtî û ehlê karê xwe kêm bûn, îmkanên<br />
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM<br />
BÎRA QEDERÊ • 171
Change language