You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
lat e û desthilatî bi zimanê xwe yê taybetî dipeyive.<br />
Li milekî ev... lê li milekî jî Canan, nebûn û windabûna wê... Mîna ko<br />
ew ketibe heft qat binê axê, Canan bi carekê winda bûbû. Jê ne deng û<br />
hes, ne nivîs û nameyêk dihat. Berî ko ew li Stembolê ji hevûdu veqetin,<br />
wan gotina xwe kiribû yek; heta ko rewþa Celadet baþ diyarbûya, ew ê ji<br />
hev veqetî bijiyana. Lê gava ko rewþ diyar bû, wan ê, îlam, xwe bigihandina<br />
hev. Heta hingî jî wan ê, hertim, name ji hev re binivîsa. Çaxa<br />
navnîþana Celadet kifþ bû, wî dê nameyek ji wê pansiyona Caðaloðluyê<br />
re biþanda. Hevalê Celadet, kurê xwediyê pansiyonê, dê name bi Cananê<br />
bigihanda. Bi vî awayî, haya wan ê ji hev hebûya. Bi kurtî, qewlê wan weha<br />
bû. Celadet ne bi tenê nameyek, gelek name nivisîn, lê wî tu bersiv<br />
wernegirtin. Wî ji nas, heval û dostên xwe yên Stembolê jî alîkarî xwestibû<br />
ko ew þopa Cananê hildin. Lê Canan winda bû. Ew hew diçû xwendegehê,<br />
hew li mala bavê bû, hew li wan cîhên nas bû. Ew nîn bû, lê gotin<br />
li serê gelek bûn; hinan digotin ko wê daye pey zabitekî tirk û pê re çûye<br />
Ankarê, navenda rejîma nû ya Tirkiyê. Hinan digotin, ew bi yekî boþnak<br />
re zewiciye û bi hev re çûne Saraybosnayê. Li gora hin xeberên din jî, ji<br />
bo xwendina bilind, ew çûbû Parîsê. Bêxeber û þop, wê xwe winda<br />
kiribû... Celadetê ko pirî caran bi xewnên Cananê ji þevên sar ên Munîxê<br />
hiþyar dibû, dikir, nedikir, nikarîbû riya ko diçû nik yara þevên spî yên<br />
Stembolê, bidîta.<br />
Bîhntengî ne bi tenê ev bûn, heta qirikê ez ketibûm nav bîhntengiya derd<br />
û keseran. Ez kotî bûbûm... Di wê gera me ya welêt de ko êdî jîn û qedera<br />
min xistibû ser riyeke nû; vegera mala germ, ocaxa hebûn û jînê li min<br />
qedexe kiribû, rojekê, li gundekî Kilîsê ko em jê dibihurîn, pîrejinekê, li ser<br />
halê kurdan weha gotibû; Ce keran þamî dike, mesqel þûran misrî dike,<br />
xizanî mêran kotî dike. Bi qewlê vê jina porspî ya dûrbîn, xizaniyê ez kotî<br />
kiribûm... Bila yeqîna te ji Xwedê hebe, min ew oda çargavî jî, bi hezar<br />
zehmetî peyda kir û bi hezar zehmetî heqê wê dida. Tunebûn û windabûnê<br />
dor li min girtibû û roj bi roj cîh li min tengtir dikir. Ez, derketiyê<br />
welêt, roj bi roj diketim, dibûm kotî û ketî. Rewþ ewçend xirab bûbû ko<br />
min êdî nikarîbû cixare jî peyda bikiriya. Min cixare dijmartin û dikêþandin.<br />
Kêþana cixarekê bûbû kêfxweþî û serfiraziya herî mezin. Di wan rojan de,<br />
tiþtê ko herî zêde min dixwest, wexwarin bû, vexwarina araqê. Lê ew jî bi<br />
dest nediket.<br />
Min dixwest vexwara, heta serxweþ bûma, her tiþtî ji bîr bikira, vexwara.<br />
140• BÎRA QEDERÊ E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language