Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ajarê mezin, lez û beza jiyana bajêr vekiþandine û hatine li gundekî bêdeng<br />
û aram ko nêzîkê bajêr e, bi cîh bûne. Safter, hema çi bigire, hertim,<br />
nexweþ e. Carina ew bi zekemê dikeve, carina serma digire, carina bi<br />
kuxikê dikeve. Digel ko ew gelekî girs û lihevhatî ye, bedena wî mîna þitila<br />
ber avê, zîz û tenik e.<br />
Celadet û Safter li kêleka hevûdu, Monika û Pelikan jî, çend gav, li<br />
pêþiya wan, li ser riyeke pir xweþ û hêþîn, dimeþin. Herdu aliyên rê bi<br />
daran tijî ne. Rê mîna tabloyeke resamekî hoste li ber wan dirêj dibe û<br />
dere. Dar, tîmsala dem, dewr û heyaman, ko piraniya rojên salê tazî û<br />
stûxwar in, niha, bi hemû bedewiya xwe ya havînê, bi hemû hêþinahî û<br />
zelaliya pelên xwe yên spehî û bi comerdî, rê nîþanî wan dide. Tav û<br />
tîrêjên wê, bi þewqeke rengîn, li ser eniya Celadet û Safter dibiriqe.<br />
Bîhneke xweþ ji hawirdor difûre; tabîatê kirasê xwe yê rengîn li xwe kiriye<br />
û direqise.<br />
– Celadet Abi, tu westiyayî? Tu dixwazî, em hinekî bîhna xwe berdin?<br />
– Na Safter, Celadet dibêje. Eger tu newestiyayî, ez newestiyame. Jixwe<br />
ez bawer im, riya me jî zêde nema.<br />
– Na, piþtî vê riyê, em xwe digihînin erebê.<br />
– Safter, min kitabên þiîrên fransizî jî bi xwe re anîne, eger me keys<br />
hebû, em li ser hinan bixebitin.<br />
– Bêguman... bi rêberiya te, em ê gelek þiîrên hêja wergerînin zimanê<br />
kurdî ko pir hewcedarê vejîn û nûjeniyê ye...<br />
Dawiyê, te gotin anî ser wan rojan... dawiya dawîn, te gotin bir û anî û li dora<br />
mirinê gerand, gotina edebî bi mirinê gîhand...<br />
Safter mir...<br />
Sê sal bi dû wan rojên ko tu niha bi gotinên edebî taswîr dikî re, li<br />
nexweþxaneyeke Munîxê, di odeyeke sar de, serê wî li ser çoga Pelikanê,<br />
Safter çavên xwe, bêveger, girtin. Ji Pelikanê pê ve tu kes li nik wî nebû. Ne<br />
ez, ne birayên min ên din, ne xweha min, ne bav û diya min û ne jî ji malbata<br />
me ya bêhesab mezin kesek... Hingî ez û Kamuran li Lubnanê, kekê<br />
min Sureya li Misirê, dê û xweha min li Stembolê û bavê min jî... bila gotin,<br />
gotinê veneke, gotin li gotinê zêde nebe...<br />
Safter, bira, heval û alîgirê min ê jînê, bi qewlê Amojna Sitî, roniya çavê<br />
min, di wê xortiya xwe ya bedew de, çû, -bêyî ko xatir bixwaze, bêyî ko li<br />
me, nemaze li min bifikire. Nexweþiyeke zirav û teres ew bir diyarê<br />
rehmetê. Mirina Safter ez jî kuþtim. Tê gotin ko meriv carekê dimire. Na, ev<br />
136• BÎRA QEDERÊ E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language