You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
– Kamuran, birayê min ê hîstenik... ma dinya dê her weha bimîne,<br />
çerxa felekê dê her weha bizîvire? Þaþ mebe, ronahî li pey vê perda tenik<br />
a reþahiyê ye, wîcdan ê bi ser keve, mêjî dê, ji xewa kûr, hiþyar be.<br />
– Xwezî... xwezî... heþê min jê tiþekî nabire, lê ez dîsan bibêjim xwezî...<br />
– Bila heþê te jê bibire, ji bîr meke, rojekê ne bi tenê ji þevê, lê ji roj û<br />
þevê tê pê. Dawiya dawîn, em ê di rojeke pîroz a Xwedê de, tevî van zanîn,<br />
tecrube û serpêhatiyên xwe, tevî keser û kêfxweþiyên xwe, vegerin mala<br />
xwe... De binoþîne, ji bo te û me.<br />
Piþtî vexwarina bîrayê, Kamuran saeta xwe ya bi kostekê ji berîka êlega<br />
xwe derdixe, lê dinihêre û bi lez radibe,<br />
– Mixabin, ez divê herim, ez dereng mam...<br />
– Bi ko de? Ji Sureya Abê nameyek hatiye, min ê ew ji te re bixwenda,<br />
bi ko de derî?<br />
Kamuran bi tenê dikene û dibêje, »mepirse... çavþînê lê, lê...« û dizîvire,<br />
dere. Celadet wan çend dilopên dawîn ên bîrayê jî wedixwe û li þêniyên<br />
li maseyên doralî dinihêre.<br />
Çaxa min ew gotin ji Kamuran re digotin, di esasê xwe de, min xwe jî bi<br />
wan teselî dikir. Ma gotinên qelaw ên li ser xurtî û baweriyê, ji xwediyê<br />
gotinan pê ve, dikare kê bixapîne? Rewþa me, ne tu rewþ bû. Rewþa me<br />
þerpeze, halê me pêrîþan, neçarî û kambaxiya me bêpayan bû. Roj ji rojê<br />
xirabtir, bûyer ji bûyerê kirêtir bû. Alemanya bi leza birûskê ber bi geliyekî<br />
bêbinî gêr dibû. Aboriya Alemaniyayê mîna hûtekî, mîna geremola<br />
lehiyekê her çi dihate berê dadiqultand. Diravê Alemanyayê mark, mîna<br />
pelê ber bayê, berfa ber tavê, her roj, her saet, her deqîqe, qîmet winda<br />
dikir. Dolar, bêpayan buha û bilind dibû. Li Alemanya jihevketî û<br />
hilweþiyayî tu kar û þixul jî nîn bûn ko meriv bi dest xista. Li milekî, li<br />
Alemaniyayê rewþ weha kambax bû.<br />
Li milê din, bav û diya min, tevî Mezo, ji Stembolê û Tirkiyê derketibûn û<br />
çûbûn Misirê, nik kekê min Sureya. Em bi vê yekê kêfxweþ bûn; wan xwe ji<br />
þûrê ruhistinê ko xelas kiribûn. Lê bi çûna wan, kahniya pereyên ko ji me<br />
re dihatin þandin jî miçiqîn. Carina Saadet Abla û merivên me yên din ji me<br />
re hin dolar diþandin, lê ew jî, ji ber aloziya aborî û bankeyên Alemanyayê,<br />
nediketin destê me. Di ser de û tiþtê herî xirab, em nikaribûn vegeriyana<br />
Stembolê. Li gora nameyên ko dihatin, rewþa siyasî li wir jî gelekî xirab bû.<br />
Name weha xelas dibûn; gidî, hûn bin, hûn fikir li vegerê nekin...<br />
Me dê çi bikira? Em mîrên kurdan li Munîxê þerpeze bûbûn. Navekî gi-<br />
134• BÎRA QEDERÊ E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language