Bîra qederê - Nefel

hilweþînê nereviyane. Mîna ko mirin, bêgavî û zehmetiyên nedîtî yên
derketinê ne li pêþiya wan e. Pelikan, keça dilsoz û porzer, evîna man û
nemanê ya Safter, bi makîna xwe ya nûkirî, nêrîn û kena wan a boþ dike
nemir.
Her çar birayan hevûdu, ji nû ve li Munîxê dîtine. Munîx, bajarê
medeniyeta germanî, navenda çanda Awrûpa Navîn, ji wan re bûye konaxek.
Belê, konaxeke nû ko li ser riyeke dirêj e. Ew ji welatê rojhilatê, ji
þerekî xedar ko ew ji hevûdu veqetandibûn, ji doz û têkoþîneke biserneketî
tên. Di heyama do de, wan zêde wext nîn bû ko bi hev re bûna,
hevûdu bidîtina. Her yek li derekî, bi þixulekî mijûl bû. Ji lewre, ew hevûdu
zêde baþ nas nakin. Ji bilî terbiye û perwerdeyiya malê, edet û ûsilên
malbatê, tiþtên wan ên yekgirtî ne zêde ne. Ew li Munîxê, ji nû ve, digihên
hev, hevûdu dinasin... Lê piþtî Munîxê? Bi dû konaxa Munîxê re?
Ji kena wan dixuye ko ew zêde li vê yekê, li konaxên bê nafikirin.
Bervajiyê bûyer û serpêhatiyên Munîxê, ev fotograf çar birayên jixwerazî,
bextiyar û kenê wan a ko hemû fotograf vegirtiye, nîþan dide. Bi kincên
xwe yên modern, bi rawestana xwe ya serbest, bi nerîna xwe ya bawertijî,
mîna ko her çar bira dixwazin, di vê fotografê de, bi ken, vê yekê bibêjin;
dinya bi dor e, rojekê geþ e, rojekê zor e. Îro dora me ye, pêr dora Mîr
BedirxXan bû, do ya bavê me bû, îro ya me ye. Digel her dijwariyê, em
îro bi hev re ne, gihîþtine hev, bi hev re quwet in; dest destan diþo, vedigere
rûyan diþo. Bêguman e ko berî îro jî wexteke jiyayî hebû, piþtî îro jî
dê hebe, lê îro, esas e, navend e.
Li ser hemûyan cil û bergên nû û modern hene. Hemû bi gomlegên spî
û bi qrawat in. Ji yên Safter pê ve, kincên hemûyan, kincên klasîk ên
ewrûpayî ne. Kincên Safter, bi gotina Pelikan, »sportîv« in. Di esasê xwe
de, tu ferq di navbera kincên wan ên do û yên îro de nîn in. Do jî, wan,
li bajarê piralî, pirçandî Stembolê, dîsan, kincên ewrûpayî li xwe dikirin.
Kinc û lixwekirina wan nêrîn, fikir, hîs û dîtinên wan jî diyar dikin; ew
ne dûrî cîhan û medeniyeta ewrûpayê ne. Rabûn û rûniþtina wan
herçend ya kurdan û welatê rojhilatê ye, ewçend jî ya ewrûpayê ye.
Terbiye, xwendin û perwerdeyiya ko wan wergirtiye, ew kirine pirên
navbera du cîhan û medeniyetên ji hev pir cihê. Ji lixwekirina wan diyar
e ko ew bi qasî cîhan û medeniyeta rojhelatê, aîdê cîhan û medeniyeta rojava
ne jî. Loma jî, meriv dikare bibeje, di fotografê de, kenê wan boþ,
rawestana wan rehet, tevgera wan serbest e.
Fotograf li ser kolanekê tê kiþandin. Welê dixuye ko ew li rê ne, ber bi
132• BÎRA QEDERÊ E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM