Bîra qederê - Nefel

dikiþîne; l-exilé... Bi gotina osmaniyan sirgûnkirî. Celadet hêdî hêdî wê
dixwîne. Careke din, careke din, bi dengekî berz... Ev þiîr ko tê de behsa
xerîbî û hîsên xerîbiyê dibe, þiîra jiyana wan e. Mîna ko Lamenneais ew li
ser wan nivîsiye. Celadet ji berîka çakêtê xwe pênûseke reþ derdixe û
stêrikek li ser rûpel, li kêleka þiîrê, çêdike. Celadet divê vê þiîrê wergerîne
kurdî, zimanê bav û kalan.
Ma çima ew niha dest pê nake? Kaxiz? Ew di xwe de nabîne ji ser cîhan
rabe. Ew li ser rûpelê, sernivîsa þiîrê, bi fransizî, dinivîse; exilé... Lê exilé
bi kurdî çi ye? Xerîbî? Sirgûnbûyî? Çi? Mana exil-ê derketin e. Ma çima
ne derketin û derketî?.. Belê, derketî... Celadet bi qasî kêliyekê difikire û
dîsan, li ser rûpela kitabê, bi tîpên pir biçûk herdu rêzên þihîrê, lê bi kurdî
dinivîse: Terka welatê xwe da û kete dinyayê... Xwedê rêberiya derketiyan
bike!..
Celadet hin rêzên din jî, giran, dixwîne û difikire. Lê na, ew nikare, êþa
serî dîsan zêde dibe. Ew kitab û pênûsê datîne ser masê, lehîfa germ
vedike û dikeve nav cîhan. Ew li kêranên dirêj ên bana odê dinihêre û li
gotina xwe ya kurdî difikire û wê dubare dike; derketî, derketî...
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
BÎRA QEDERÊ • 129