Bîra qederê - Nefel

iya derketinê. Kîjan ji van çê bû? Bêguman ne yek jî. Yek ji yekê kirêtir bû.
Lê me diviya ji her du riyên kirêt ya kêmkirêt hilbijarta. Dinya hê jî aloz bû,
ba û bahozên xedar ên piþtî þer, hê jî, bi gumegum, li dar bûn. Lê li welatê
Osmanî û li payitextê wî welatê hilweþiyayî tiþtekî êdî bi zelalî diyar bû;
Mistafa Kemal û hevalbendên wî bi ser ketibûn, dewleteke nû, li ser kavilên
dewleta Osmanî, gav bi gav ava dibû. Tiþtekî din jî êdî diyar bû; kirasê
vê dewleta nû li me nedihat, tê de cîhê me nîn bû. Gazî Mistefa Kemal ew
gera me ya welêt di devê xwe de kiribû benîþt û her qal dikirê. Wî her, bi
neyînî, behsa gera me, me, bavê me û Major Noel dikir û li pey me bû.
Tevgera kurdî ko me ewçend jê hêvî hebû, mîna her carê, îcar jî, ji ber sebebên
her carê, bêkesî, bêpiþtî, nezanî û dijîtî û berberiyên navxwe, bi
derekî negihabû, -tevî ko hê tevger xurt û xîret qaîm bû... Lê hevalbendên
Gazî Mistefa Kemal Stembol jî gav bi gav vedigirtin û cîh, bi her awayî, li
me teng dikirin. Wekî din rê nemabû; me diviya terkî Stembol bikira. Pêþî
em, bi dû me re jî bavê min ê kokim û diya min a pîr. Lê ber bi ku? Ber bi
kekê me Sureya ko li Kahîrê serekiya gerandina karên tevgera kurdî dikir?
Ber bi mamêm me yên ko li axa germ a Lubnan û Sûriyê rûniþtî bûn? Ber bi
birayên me Safter û Tewfîk ko ji bo xwendinê çûbûn welatê rojava,
Munîxa navdar a navenda çanda rojava? Ber bi ku?
Lê dawiyê, em gihîþtin biryarekê, bi qewlê birayên me yên Behdînî biryareke
misoger; wê roja zer û sahî ya îlonê me dabû ser riya welatê rojava
û em diçûn...
Piþtî nîvroyê, hema bi qasî kêliyekê bi dû nîvro re, keþtiya bulgarî Serivia
ji lengergeha Stembolê lenger hildide û bi giranî, ber bi Zerya Reþ, bi rê
dikeve. Keþtî, çend caran, bi dengekî tîz ji Stembolê xatir dixwaze. Ava
Bospore-yê li pêþiya keþtî vedibe, bayekî sivik piþta pêlên zelal û spî yên
avê ko keþtî li pey xwe dihêle, mist dide. Ba bi hêdîka porê Celadet û
Kamuran ko li keþtiyê, li aliyê pêþiyê, li ser pozê wê rawestane û bi bal û
dîqet, bi hîsên pir têkel, li herdu kiraxên Bospore-yê dinihêrin, li ba dike.
Minare, keleh, birc, qesr, qonax, saray, dar û daristanên nas, li her du
aliyan, mîna ko ew rabûbin govendê, li ber wan, yek bi yek, xwe diyar
dikin û winda dibin. Stembola ko ew di hembêza xwe de gir kirin,
hewandin, perwerde kirin, mana jiyan û umrê wan da, sirên wan
veþartin, bi dewlemendiyên xwe evîn û eþqên wan rengandin, bi þevên
xwe yên spî xewn û xeyalên wan neqiþandin, niha, li ber wan rabûye dîlan
û dansa veqetînê. Celadet û Kamuran derin, Stembolê, bajarê xwe û um-
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
BÎRA QEDERÊ • 119