Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Welê dixuye ko ev halê mirov û mirovahiyê ye; gava tiþtekî li ber çavê<br />
mirovan dibe û diqewime, mirov baþ bala xwe nadiyê, wî baþ nabîne.<br />
Paþê, piþtî bûyerê, mirov wî çêtir dibîne, paþê qîmet û giringiya wê fahm<br />
dike. Lê hingî jî, mirov nikare, wî tiþtî, digel her kitekitê, ji nû ve, eynî mîna<br />
berê, bibêje yan jî binivîse. Herwekî xewnan... her çawan ko mirov nikare<br />
xewnan, eynî mîna wan bi xwe, ji nû ve, bîne zimên, bûyerên bihurî jî, ji nû<br />
ve, mîna xwe venagerin. Mirov lê zêde dike, li gora rewþa xwe ya roja vegotin<br />
û salixdanê, bi alîkariya bîr û xeyalan, wî li hev tîne û »çêdike.«Herwekî<br />
ko tu niha wan li hev tînî û çêdikî.<br />
Ew roj û ew civîn niha baþ tê bîra min. Lê gotinên bavê min baþ nayên<br />
bîra min. Hingî bala min, ji gotara bavê min zêdetir li ser awirê guhdaran<br />
bû. Min bêtir li tesîra gotara bavê xwe dinihêrî. Herkes li wir bû; Seyid<br />
Evdilqadir, Abdillah Cewdet, mamên min, birayê min Kamuran, Fuad û<br />
Hemdî Paþa, Þukrî Babanzade û gelek kesên din ên bijarte yên civata kurdî.<br />
Di nav guhdaran de, gelek hevalên min ên pêþerojê, hevriyên min ên<br />
qederê jî hebûn; Dr. Þukrî Mihemed, Memduh Selîm, Hemzeyê Mukisî,<br />
Mewlanzade Rifat... Hemû li wir rûniþtibûn, bêyî ko haya wan ji bûyerên<br />
kambax ên rojên bê, mirin, sêdar û sirgûnê hebe...<br />
Gotina te ye, di wan rojan de, »qayide û prensîbên Wîlson« ji devê kurdan<br />
nediketin. Bi dû þer re, serekê Dewletên Yekgirtî yê Amerîkayê<br />
Thomas Woodrow Wîlson, ji bo çareserkirina mesele û gelþên piþtî þer<br />
prensîbine gelekî hêja û demokrat îlan kirin. Li gora wan prensîban, kurd<br />
jî dikarîbûn bibin xwedan der û dewlet. Ew prensîb, bi gotina bavê min,<br />
gelekî li rewþa kurdan dihatin. Loma jî kurd, bi hemû hebûna xwe, li wan<br />
xwedî derdiketin û behsa wan dikirin.<br />
Hingî rêber û pêþewayên cemiyetê kovarek jî, bi navê »Jîn« diweþandin.<br />
Dostên min Memduh Selîm Beg û Hemze Begê Mukisî gerînendeyên kovarê<br />
bûn. Mixabin, min wext nebû tê de binivîsa, lê birayê min ê biçûk<br />
Kamo ko êdî jê re digotin Kamuran Beg, tê de, bi pênûsa xwe ya pir delal,<br />
dinivisî. Hem Kamo hem jî biraderên din, di Jînê de, gelek bendên hêja û<br />
balkêþ li ser Prensîbên Wîlson nivisîn. Benda Kamo niha ji wan rojan çêtir<br />
tê bîra min. Hingî bala min baþ ne lê bû, lê niha kitekit jî tên bîra min.<br />
Rojekê, danê êvarê, li malê, li bexçê, ez li kêleka bîrê rûniþtibûm, Þehrîbana<br />
nazik û hertim alîgir ko min, mixabin, êdî mîna berê nikarîbû hertim bidîta,<br />
çayeke bi dem çêkiribû û jê qedehek dabû min û min kitabek li ser<br />
wezîr-i azamên Osmanî ko bi destê sultanên Osmanî hatibûn kuþtin,<br />
dixwend. Nivîskarê wê niha nayê bîra min, lê kitabê li ser mêjiyê kargeran-<br />
106• BÎRA QEDERÊ E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language