08 - çevresel etki değerlendirme planlama genel müdürlüğü

E.2.2 Mikrobiyal Kirlenme
Değişik faaliyetler sonucunda akarsularda oluşan (evsel, endüstriyel ve bazı sağlık
kurumlarından kaynaklanan) çok sayıda ve türde bakteri, virüs gibi organizmalar bulunabilmektedir.
Bu suların tarımsal amaçlı kullanımları veya toprak üzerine yayılarak bertaraf edilmesi gibi durumlarda
toprak bünyesine bol miktarda istenmeyen türdeki (Salmonella, Shigella, tifo basili, hepatitis virüsleri
ve entero virüsleri gibi) organizmalar toprak bünyesine geçebilmektedir. Bu canlılar toprağın fiziksel
ve kimyasal yapısına (gözeneklilik, sıcaklık, tutma kapasitesi, nem içeriği vb.) bağlı olarak 7 günden 7
yıla kadar değişen sürelerde yaşayabilmektedir (Karpuzcu 1988). Örneğin Salmonella sp. Toprakta 15-
280 gün arası, Salmonella Typhi ise 2-10 gün yaşayabilmektedir. Genellikle bakterilerin büyük
çoğunluğu, helminitler ve protozoslar, çaplarının çok daha büyük olması nedeniyle toprakta filtrasyon
mekanizmasıyla hepatit, tifo vb. birçok hastalığa neden olan virüslerse absorvisyon ile tutunabilmekte,
bir süre sonra da yok olmaktadırlar (Germirli 1996) Ancak toprak özelliklerinin uygun olmadığı
(Gözenekliliğin büyük, absorplama kapasitesinin küçük olduğu veya kırık ve çatlaklı yapılarının
bulunduğu zeminlerin varlığı) durumlardan sonra bu virüsler herhangi bir engelle karşılaşmadan yer
altı sularına ulaşabilmektedirler. İçme sularından kaynaklanan birçok hastalığın nedeni de budur.
Hastalıklara neden olan organizmaların bulunduğu atık suların toprağa verilmesinden önce toprak
özelliklerinin çok iyi tespit edilmesi gerekmektedir.
Ordu ili ölçeğinde bu tür uygulamaların sınırlı olması nedeniyle şuan risk altında olan bir alan
bulunmamaktadır. Ancak kentleşme hızına paralel olarak kanalizasyon ve altyapı tesislerinin
planlanması aşamasında bu kriterlerin göz önünde tutulması gerekmektedir. Ayrıca yapılan tespitlerde
mikrobiyal kirlenme olan bir alan tespit edilmemiştir.
(Germinli, F. Taşlı, R. Eremektar, 6. 1996 Turistik tesislerin arıtılmış evsel suların sulama amaçlı
kullanımında patojen mikroorganizmalar. 1. Uludağ Ç. Mühendisliği Sempozyumu, Bursa 31-34)
E.3. Arazi
E.3.1. Arazi Varlığı
E.3.1.1. Arazi Sınıfları
Ordu İlinin arazilerinin genel dağılımı yapılırsa; %36,3 (245.055ha) Bağ-Bahçe, %8,3
(55.905ha) tarla, %23,3 (157.583ha) orman-fundalık, %11,9 (80.395ha) çayır-mera, %14,2 (96.286ha)
yerleşim alanı, %6 (40.382ha) tarım dışı arazi olmak üzere 675.608 ha arazisi mevcuttur. Bu paralelde
arazileri sınıflandırırsak;
E.3.1.1.1. I.Sınıf Araziler
Arazi kullanımını sınırlandıran herhangi bir faktörün bulunmadığı tarımsal üretim açısından en
nitelikli olan arazilerdir. Eğimi hemen hemen düz yâda düze yakın, yüzey akış ve erozyon zararı
bulunmayan, derin yâda orta derin, iyi drene olmuş, tuzluluk ve alkalilik problemi bulunmayan, su
tutma kapasitesi yüksek, bitki besin elementlerince zengin ve kolaylıkla işlenebilen arazilerdir.
İlde bu arazilerin yayılma alanı 1296 hektar olup, il yüz ölçümünün %0.02’sini teşkil eder. Bu
sınıf arazilerin tümü aluviyal karakterli topraklar üzerinde bulunmaktadır. Bu arazilerin 534 hektarı
sulu tarım, 582 hektarı kuru tarım ve 174 hektarı da fındık tarımı olarak kullanılmaktadır. (Anonim –
1993)
E.3.1.1.2. II. Sınıf Araziler
Bazı özel tedbirler alınarak kolayca toprak işlemeli tarımda kullanılabilecek arazilerdir. Eğim,
erozyon ve ıslaklık gibi engeller az da olsa arazi kullanımını kısıtlarlar. Bu sınıfa giren arazilerde
engeller az, alınacak önlemler geçici ve kolaydır.
Ordu ilinde 7605 hektarlık yüz ölçümleriyle %1,3’lük bir oran teşkil etmektedir. Bu arazinin
%35,4’ü aluviyal, %4,2’si kolluviyal, %14,7’si kırmızı-sarı podzolik, %29,8’i gri-kahverengi podzolik
ve %8,9’u kahverengi toprakları oluşturmaktadır.
İkinci sınıf arazilerin 1861 hektarında kuru tarım, 975 hektarında özel ürün(fındık tarımı), 256
hektarı çayır-mera ve 1059 hektarı orman ve funda arazisi olarak kullanılmaktadır. (Anonim – 1993)
E.3.1.1.3. III. Sınıf Araziler
İkinci sınıf arazilerdeki kullanımı sınırlandıran faktörler bu sınıfta daha belirgindir. Bu
bakımdan daha yoğun ve kalıcı tedbirlere gerek duyulur, ancak önlemlerin alınması daha güçtür. Bu
engeller; orta derecede eğim, yoğun erozyon, sel baskınları, orta derecede tuzluluk ve alkalilik, düşük
59