08 - çevresel etki değerlendirme planlama genel müdürlüğü

Bazalt(b2)-(Eosen)
Çevrede bazaltlar yüksek olup koyu yeşil siyah renkli ince dokulu,,sert sağlam kırıklı ve
eklemlidir.
Tüf+Aglomera (Ty+Alg)-(Eosen)
Melet ırmağı yatağında ve çevresinde tüfler içerisindeki yer yer yanal ve düşey geçişli olarak
aglomeralar ve kısmen volkanik breşler gözlenmiştir.Tüflerle aglomera ve volkanik breşlerin
dokunakları belirgin olmayıp sokulum şeklindedir.
Az orta dayanımlı olan tüfler kaba tanelidir. Kum boyutlarındaki bileşenler tırnakla kolayca
ayrılabilmektedir.
Yamaç Molozu+Depris (Ym+Dr)-(Kuvatener)
Yamaç molozu tüflerin hakim olduğu yerlerde kil,çakıl gibi ince gereçlerden oluşmasına
rağmen volkaniklerin yoğun bulundukları kesimlerdeyse daha çok iri gereçlerden oluşmuştur.
Alüvyon(Al)-(Kuvatener)
Alüvyon kumlu,ince çakıllı ve blokludur.Melet ırmağı Kabadüz mevkiinde yaklaşık olarak
27m kalınlıkta olduğu tespit edilmiştir.
Jeolojik Tarihçe
Genelde Doğu Karadeniz Bölgesini, özelde ordu ve çevresini oluşturan jeolojik birimler, batım
zonları ile bağlantılı olan adayayı volkanizmasının denetiminde gelişmiştir. Üst kretasede Neo- Tetisin
kuzey kollarından biri olan intra -pontid okyanusun kapanmaya başlamıştır. Bölgedeki bu tektonik
hareketler aşağıdaki oluşumlarla gerçekleşmiştir. Sakarya kıtası intra-pontid okyanusu boyunca
güneyden kuzeye bir dalımla Avrasya kıtasının altına dalmaya başlamıştır. Bu dalıma bağlı olarak
önce kıta tarafında adayayı volkanizması başlamış ve daha sonra sıkışma tektoniğine bağlı olarak daha
kuzeyde Karadeniz iç deniz gelişmiştir. Dalım zon‘unun Ordu ve yakın dolayındaki özgül jeolojik
birimleri üst kretase volkanikleri ve bunlarla eş yaşlı çökelen tortul kayaçlardır. Maastrictien öncesine
intro-pontid okyanusu kapanmış ve bu kenet kuşağı boyunca Sakarya kıtası Rodop –pontid kıtası ile
çarpışarak birleşmiştir. Paleosen’de Neo-Tetis’in İzmir- Ankara okyanusu kapanmaya başlamış ve bu
kapanmayla Anadolu -Toros platformu kuzey yönlü bir dalımla Rodop-pontid kıtasının altına dalmaya
başlamıştır. Bu damla, bu alanda özgül olarak adayayı volkanizmasının eosen ürünlerini ve bunlara
eşlik eden çökel kayaçların oluşumunu sağlamıştır. Bu açıklamalara göre, Ordu ili ve çevresi Doğu
Karadeniz Bölgesinin tipik tektonik özelliklerini göstermektedir. Bölgede yaygın olan üst kretase
volkanik yaşlı kayaçlar, denizaltı volkanizmasının ürünleridir. Alpın Orojeniz’inin gelişimine bağlı
olarak denizaltı volkanizmasının ürünleri yükselerek karaları oluşturmaya başlamasıyla birlikte
kıvrımlar, kırılmalar oluşmuştur. Bölgesel ölçekte faylar Kuzeybatı-Güneydoğu ve Kuzeydoğu-
Güneybatı doğrultularında iki ana yönde gelişmiştir. Her iki doğrultuda gelişen fayların eğimleri
diktir.
Hidroloji
Özellikle Melet Irmağı yatağında açılan sondaj kuyularından alınan yer altı suyu ölçümleri
incelendiğinde hidrolojik eğime bağlı olarak yer altı suyu hareketinin yamaçlardan akarsulara doğru
olduğu anlaşılmaktadır. Melet ırmağı akış yukarı kısımlarında volkanik piroklastiklerin
kontaklarından, çatlaklarından gelen sızıntı olarak nitelendirilebilecek sular dışında büyük kaynak
olarak değerlendirilebilecek yer altı suyu çıkışı gözlenmemiştir.
Bölgenin toplam yer altı suyu potansiyeli 3,105 hm 3 /yıl’dır.
D.1.2. Akarsular
Ordu il dahilindeki önemli akarsu havzaları olarak Melet Irmağı ana kolu ile Bolaman,
Turnasuyu, Elekçi ve Karakuş havzaları sayılabilir. Ayrıca bunların birçok yan kolları bulunmaktadır.
Ordu ili ve çevresindeki akarsular ile bunlara bağlı yan derelere ait özellikler aşağıda özet halinde
verilmektedir.
Ordu-Merkez-Melet Irmağı:
Ordu ilinin ana akarsuyu olup, 161 km uzunluğundadır. Bölgenin Orta ve Doğu Karadeniz
bölümleri arasında doğal bir sınır oluşturur. Yüksek kotlarda doğu-batı doğrultusunda akan Melet
45