08 - çevresel etki değerlendirme planlama genel müdürlüğü

çoğunlukla masif kompakttırlar. Piroklastik seviyeleri Tüf-Beş hidrotermal alterosyon nedeniyle yer
yer şiddetli olarak alterosyona (killeşme, kaolinleşme, serizitleşme, limonitleşme) uğramışlardır. Birim
alttaki çatak formasyonunun üzerine uyumlu olarak oturur ve çağlayan formasyonu tarafından da
uyumlu olarak örtülürler. Kalınlığı yaklaşık 500 m kadardır.
B– Çağlayan Formasyonu:
İnceleme alnında Kabadüz-Ulubey-Gürgentepe- Aybastı çevresinde geniş bir alanda yüzeyler.
Birim bazalt, andezit, lav ve piroklastlardan oluşur. Yerel olarak bu volkanikler içinde kumtaşı, marn
ve kırmızı-bordo renkli kireç taşı ara seviyelerinde izlenir. Çoğunlukla masif kompakt ve az çatlaklar,
kırıklı lavlardan oluşur. Aynı volkanizmanın piroklastları da daha çok tortul kesimlerde birlikte izlenir.
Yer yer hidrotermal alterosyona (killeşme) uğramışlardır. Biri alttaki kızılkaya formasyonunun üzerine
uyumlu olarak oturur. Çayırbağı formasyonuna ait riylit – Trakit ve Traki Andezitler tarafından da
uyumlu olarak üstlenirler. Birimin yaşı içerdiği kil taşı kireç taşlarından derlenen fosillere göre
Kompaniyen-Maestrietiyen olarak kabul edilmiştir. Birimin kalınlığı 1000 m kadardır.
C– Çayırbağı Formasyonu:
İnceleme alanının daha çok batı kesimlerinde (Fatsa-Ünye) geniş bir alanda yüzeyler. Tirebolu
yakın çevresi, Espiye-Keşap arası sahil kesimlerinde, Ordu güneyinde dar alanlarda ve Fatsa-Ünye
arası sahil kesiminde yüzeyler. Ünye-Fatsa çevresinde Trakit ve Trakiandezit karakterde, çoğunlukla
sivri tepeler şeklinde volkanik domlar halindedirler. Bu volkanik merkezler etrafında ise Piroklastları
izlenir. Gri-beyaz, açık kahverenklidirler. Volkanik dom şeklinde alanlar masif kompakt, az çatlaklı,
camsı ve bantlı (akışkan) bir yapı sunarlar. Bu kesimlere aynı zamanda prizmatik sütunsal debi
yaygındır. Piroklastları çoğunlukla ayrışmış, gri-beyaz renklidir. Montmorillonit ve bentonitleşme
yaygın ayrışma türleridir.
D- Bakırköy Formasyonu:
Ordu güneyi Fatsa ve Ünye çevresinde yaygın olarak yüzeyler. Kireçtaşı, Killi Kireçtaşı, Marn
ve Kumtaşlarından oluşan tortul bir birimdir. Gri-yeşil renkli, ince-orta, yer yer kalın tabakalıdır. Doğu
Karadeniz Bölgesi’nde üst Kretase dönemindeki yaygın ve etkin volkanizmanın duraylaması sonucu
oluşmuş tortul nitelikli bir istiftir. Alttaki Çayırbağı Formasyonu üzerine uyumlu olarak oturur. Eosen
yaşlı Andezitik volkanikler tarafından da uyumlu olarak örtünürler. Birimin yaşı tespit edilen fosillere
göre Paleosen olarak bulunmuştur. Kalınlığı değişken olup; 100-200 m arasındadır.
E – Kaçkar Granitoyitleri:
İnceleme alnında Gölköy çevresinde izlenirler. Yer yer siyenitlik karakterdedir. Masif,
oldukça sert, az çatlaklı, az ayrışmışlardır. Gri-yeşil kahverenklidir. Topçam-Çambaşı Mevkileri
civarında yaklaşık 20 km uzunlukta (DB) ve 10 km genişlikte (KG) bir alanda yarılım gösterirler.
Kaçkar Granitoyitleri, Ggranitten Gabroya kadar değişim göstermekte ve Jura öncesi dönemden Eosen
sonuna kadar birçok magmasal evrede yerleşmişlerdir.
F – Tirebolu Formasyonu:
Ordu ili güneyinde Riyolitik Riyodasidik Lav ve Piroklastları şeklinde mostra vermektedir.
Ordu merkez Bayadi mevkiinde belirlenmiş olan alternatif taş ocağı, bu birim içinde bulunmaktadır.
Yer yer kolonal yapıda görülmektedir. Açık kahverengi – bej renginde görülmektedir. Genelde orta
sert – sert yapıda olup, yer yer silisleşme gösteren yerlerde çok sert karakter göstermektedir. Çatlak
Aralıkları, 20–200 cm arasında, çatlak açıklıları, 1,5 mm arasında değişmektedir. Çatlak içleri yer yer
boş, yer yer kil, kalsit ve silis dolguludur. Kolonsu yapıda olmaları dikkat çekicidir.
17