mersinicd2004.pdf 8354KB May 03 2011 12:00:00 AM
mersinicd2004.pdf 8354KB May 03 2011 12:00:00 AM
mersinicd2004.pdf 8354KB May 03 2011 12:00:00 AM
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
2<strong>00</strong>4 Yılı Mersin İl Çevre Durum Raporu<br />
yer birbirlerinden ayrılırlar. Bu nedenle kaliş, yüzeye doğru genellikle sertken ve alt dokanağına<br />
doğru yüksek plastisiteli, parlak yüzeyli, dolgulu çatlaklı ve kalker yumrulu killi seviyelerden oluşan<br />
yumuşakken seviyelerini içerir. Sertken, çok sayıda yatay ve yataya yakın ince çökelim<br />
bantlarından oluşup, yüzeye doğru kütlesel görünüm kazanır (Yılmazer, 1991b).<br />
Kaliş, çalışma alanındaki düşük eğimli eski yamaçlarda genellikle denize eğimli olarak<br />
gözlenmekte, genellikle çökeldiği yüzeyin eğimini, daha düşük derecede olmak üzere<br />
yansıtmaktadır. Bu nedenle, ova kesimlerinin dışındaki sahalarda 10 dereceye kadar eğim<br />
kazanabilmektedir. Çalışma bölgesinde kalınlığı, 6 metreye kadar ulaşmaktadır. Kalişlerin yaşı,<br />
Kuvaterner’dir.<br />
2.14. Yamaç Molozu (QYm)<br />
Morfolojik olarak yaşlılar üst seviyelerde ve vadi tabanlarında yer alır. Bunlara dağ<br />
eteklerinde ve vadilerin memba bölümlerinde sıkça rastlanır. Kırıntılar, üzerine oturduğu kayalardan<br />
ve yakın çevredeki birimlerden türemiş olup, blok boyundan kil boyuna kadar değişir ve köşelidir.<br />
Kötü boylanmalı, yaşlıların karbonat çimento ile sıkı tutturulmalarına karşın yenileri gevşektir.<br />
2.15. Delta Çökelleri (Dç)<br />
Siciliyen sonlarında Adana bölgesinde meydana gelen çöküntü alanlarının daha sonra<br />
oluşan akarsu ve kolları tarafından getirilen materyallerle dolması sonucu delta çökelleri birikmiştir<br />
(Şenol, 1989).<br />
2.16. Akarsu Sekisi (SA)<br />
Çalışma bölgesinde genellikle devamlı akan akarsuların vadi tabanında yer alan bu birimin<br />
kalınlığı 0.5-3 metre, genişlikleri 5-3<strong>00</strong>0 metre arasında değişen mercek ve kama şeklindedirler.<br />
Sık sık yan dereler tarafından aşındırılarak parçalara bölünmüşler, küçülmüşler veya yok<br />
olmuşlardır. Yaşlılar karbonat çimento ile orta-sıkı tutturulmalarına karşın daha genç olanlar<br />
gevşektir. Bu akarsular ilk olarak Tirreniyen başlarında oluşmuşlardır (Şenol ve Diğ., 1993).<br />
2.17. Kumullar (Ku)<br />
Yakın tarihte ve günümüzde kıyıda esen şiddetli rüzgarların etkisi ile kıyıdaki kumların<br />
onlarca metre içerilere kadar taşınması sonucu bölgede kıyı kumulları oluşmuştur. Bunlar kıyı<br />
boyunca yayılım gösteren 1-10 metre yükseklikteki tepecikler veya şeritler halindedir. Bitki<br />
örtüsünden yoksun olanlar, rüzgarın etkisi ile hareket ederler ve sık sık yer değiştirirler. Kumulların<br />
kaynak kayasının Miyosen öncesi metamorfikler, mağmatikler, ofiyolitler, Neojen ve daha genç<br />
birimlerden türediği söylenebilir.<br />
A. 5. 1 Metamorfizma ve Mağmatizma<br />
Genel litolojiler ve özellikleri, bütün denizin sığ koşullarda olduğunu ve açık denizlere<br />
irtibatlı bir çanak özelliğini taşıdığına işaret etmektedirler. Çanak kontinentten devamlı bir beslenme<br />
görmemiş, genellikle kimyasal reaksiyonlar fonksiyonlarını sürdürmüşlerdir. Bu çökelmede<br />
mikroorganizmalar büyük rol oynamışlardır. Fauna fazlaca zengin görülmemiş, fakat fertlerin<br />
çokluğu dikkati çekmiştir. Oolitlerin pizolit boyuna (5 cm.ye kadar) erişmeleri temiz denizin<br />
enerjisinin yüksek olduğuna işaret etmektedir. Resif mercanları ise bu denizin sıcaklığının normalin<br />
üzerinde olduğunu ve açık denize geçiş yaptığını ispatlarlar. İklim ılık veya sıcak geçmiştir.<br />
Silifke'de, Erdemli ve Mersin'in kuzeyinde rastlanan taban konglomerasının hemen<br />
üzerindeki ostrea ve echinid'li seviyeler burdigaliyen yaşını vermişlerdir. Oysa Mut-Kozlar kesitinde<br />
bu fosillere istifin 6<strong>00</strong> m. de rastlanmıştır. Bu alttaki 6<strong>00</strong> m.lik seviye kesif karakterli ve yer yer<br />
oolitik kireçtaşları ile temsil edilmiştir. İçinde sadece geniş yayımlı fosillere rastlanabilmiştir. Ostrealı<br />
seviye burdigaliyen yaşını verdiğine göre bu alttaki istif burdigaliyenin alt seviyesi ve akitaniyen<br />
olarak kabul edilebilir.<br />
Orta miyosen denizinin baseni Mut-Silifke şeridinde devamlı çökmekte ve kalın istifin<br />
teşekkülüne zemin hazırlamaktadır. Bu çökelme N-S doğrultulu düşey faylarla kontrol edilmektedir.<br />
Ermenek-Gülnar İlçeleri yönünde bu çökelmeler tedricen olmuştur. Buna karşılık Erdemli-<br />
Fındıkpınarı çevrelerinde subsidans asgaridir. Bundan dolayıdır ki havzanın bu kesiminde çökelme<br />
kalınlığı orta miyosende 170 m. geçmemiştir. Bu faraziyeden gidilerek yapılan gözlemlerde elde<br />
edilmiştir ki; Mut-Kozlar kesitinde rastlanan 6<strong>00</strong> m.lik seviyenin karşılığı Silifke-Mersin arası şeritte<br />
yoktur.<br />
Sahil şeridinde orta miyoseni örten pliyosenin altında üst miyosene rastlanmamıştır. Bu da<br />
deniz regresyonunun şimdiki kara kesiminde miyosende olduğuna işaret etmektedir.<br />
17
Change language