Untitled

Lê hema îrojî, bi bextewariya me, serreqema wan t'erciman şikir dîsa t'ercimek ser zimanê diniyaêye
qedîm- k'urdî zêde biye.
Gurc ( k'art' - bi zimanê gurcî ) ûk'urd ( k'ûrt' - bi zimanê gurcî ), ew du gelêd mêrxasî şervan berê -
berê da,ji dewra enzel da cînarê hevbûne û hema t'enê wê yekê vajîmabe, gere e'seyîp'eyîvendiyêd
wanahev r'a xurt heba û başjîhev nas bikirana. Hine zaniyar ewêjî t'exmîn dikin, wekî k'okêd e'slêd
gurcan û k'urdan dibekî yek binjî.
Çawaç'e'vkaniyêdt'arîxiyê ser zimanêdbaşqe-başqe e'lemetiyan didin, di sedsalêdnavîndaînsanêd
di e'slê xwe dak'urdp'ir ' caran bi êginî ûjîr t'evîh'al -jîîna dewlet û xelqêd Qavkasiya Başûr di derecêd
seyasetê, dewlet bûnê, eskeriyê û çandê da bûne, îlakî ya dewleta Gurcistanê.
Bi fikira me t'enê ew yek jî besî gotinêye, ku di zemanê çê kirina dewleta Gurcistanêye yekbûyî û zor
qewat da (sedsalêd X - XH) navendêd Qavkasiya başûre giring - Anî, Genca û Divîn bin h'uk'umdariya
malbeta k'urdaye zor - Şedadîdan da bûn (s. 95 1 - 1 199), lê di Azêrbayîcanê da malbeta k'urdan -
R'ewadîdanh'ukumdikir(s. 950-1071).
Hemaxût wîhênî, di dewrap'adşatiyaT'amarP'adşê da, di şuxulêavakirina, qewîkirinaûpêşk'etina
Gurcistanê çawa dewleteke zor, k'eda du birêd e'slê xwe da k'urd - Zak'ariya û îvanê Mixargirzêlî
(Namildirêj) êp'êceyîp'ir' û zêdeye. Silsilet û zuretêd wan h'erd biran k'eda xwe usajî dane pêşxistina
çand û nivîsk'ariya gurcan ya sedsaîêd navîn.
Ç'e'vkaniyêdgurcayet'arîxiyêbe'sawêyekêjîdikm,wekîp'eyvendiyêd(t'êk'liyê\I)P'adşaT'amarê
bi nivîskî (name hevr'a şandin) hebû t'evî h'îmdarê malbeta Eyûbîan - Selah êd- dîn Eyûbî (s. 1 1 69 -
1256), k'îjanêjîbi pîrozî dijî eskerê xaç'p'arêzan şer ' dikir û navekî zor qazanc kir.
Lazime ewyekajîbê gotinê, wekî ser e'rdê welatêdAziya Pêşîn yêdku di dewraP'adşaT'amarê da
k'etibûne bin qolê dewleta Gurcistanê, herêmêd usajîhebûn li k'ujî gelê k'urd bi dîrokî (t'arîxî) ser cîwarbibûn.
Heger emwan îzbatiyan t'irnamhildine ser h'esabê û bidine ber ç'e' van, dikarin çawaqirar bêjin, weki
di wî dewrî da miletê gurc, pêşiyê p'ara wêyî xwendî û zana, îlakî (t'ayîbetî) mervêd nêzîkîDîwana P'adşê,
gelê k'urd, t'arîx û dînbawariya wî baş nas dikir. Ji ma'na wan yekan usajî t'u car nedibû, wekî merivekî
xayê zanma fire, xwenede û wezîrê p'adşê, çawa Şot'a R'ûst 'avêlî bû, haj miletê k'urd nebiya, û hêsa
dibû, di e'frandina xwe da r'ex miletêd başqe - başqe ewîbe'sa k'urdanjî bikira.
Gilînejor gotî xweş pêjda dik'işînin giringiya ma'na xêra t'ercima kirina dast'ana Şot'a R'ûst'avêlî
Wergirê p'ostê piling" ser zimanê k'urdî bona lêk'olîna t'arîxa p'eyvendiya du miletêd cînare kemnar -
gurcan û k'urdan di dereca çandê û e'debiyatê da, dewlemend kirina e'frandinêd k'urdiye bedewetiyê da.
Hema bona wan yekan bû wekî xwendevanê k'urd, h'iz kirêd poêziyayê, îlakî k'urdêd di Qavkasiya
Başûrdadijîn, salêdp'ir'bêsebirriîviyat'ercimeldrmaWeig^
îr'o
ewanan, çawa em êdî dibînin, wê gihîştine mirazê xwe û xwestina wan hate sêrî.
Dast'ana Şot'a R'ûst'avêiî Wergirê p'ostê piling" ser zimanê k'urdî şayîr û t'ercimeçiyê k'urd Cerdoê
Esed t'ercime kiriye.
Cerdoê Esedê r'emetî (Arto Ozmaniyan) - (s. 1 929 - 1 993) zêdeyî e'mrê xwe di bajarê T'ibîlîsê da
derbazkir. Cimae'tê Cerdoê Esed nas diMr çawa zanayê zimanê dê, e'debiyatê, folklorê û e'detê gel. Ew
şayîrvanekî xweyîk'iriyamet û t'ercimeçiyê poêziya xelqê maym bû. R'emetî endamê Yek'tiyanivîsk'arê
Gurcistanêbû.
Şeş berevokêd şêrêd Cerdoê Esed r'onayî dîtine. Baştirîn nimûnêd şêrêd wî di k'itêbêd dersa zimanê
k'urdî û e'debiyatê, almanax û berevokêd başqe - başqe da hatine çap kirinê. Şêrêd Cerdoê Esed bi
gurcî, ermenî,rûsî, azêrîûzimanê mayûi hatine t'ercime kirinê. Cerdoê Esed şêrêd şaynêd gurcan, ermeniyan,
rûsane e'yan t'ercimeyî ser zimanê k'urdî kirine.
Cerdoê Esed zargotina cimae'ta k'urdaye dewlemend, poêziya k'urdiye kilasîk û dema îroîn, baş
dizanî. Hema ewê yekêjî mecal dane wî k'arê e'frandina bedewetiyêye zor çetin - t'ercima dast'ana
Şot'a R'ûst'avêlî Wergirê p'ostw piling" dest pê kira.