Untitled

SOT'A R'ÛST'AVELI
TARIYEL SERHATIYA XWE
AVT'ANDÎL R'ADÎBÊJE
305 . Serhatiya xwe te r'a bêjim, tu bibhê ûbaş guhdar be,
Te r'a vekim ez sur'a xwe hegerzimanê min karibe!
Ax, wêya ez dîn kirime, îdî hîviya şayê nînim,
Wê t'ek cefa mi r'a hîştiye, van hêsira dibarînim.
306. LiwelatêHindistanêh'evtp'adşabûnherkeszane,
Şeş p'adşatî Hindistanê ew bin qolê P'arsadane,
P'adşê p'adşa merdbûbi nav, wî qiraraxwe datanî,
Seresker bû mîna şêra, dêm va r'o bû, r'o nûranî.
307. Bavê min bûp'adşê h'evta, sam û saw bû ser chjmina,
Sarîdanbûnavê wîya, ew samûmbûnavap'adşa,
Kes nikarbû serda bihata ne dizîva, ne aşkela,
Nêç'îr dikir û k'êf dikir, bê rninet bû derd û kula.
308. Lê t'enêbûn wî h'iz nedikir, ew yekjê r'a wir bûbû derd,
Go : Hildaye rninbi zorêji cînarawelat û e'rd,
Nihajî ez p' adşa me bi sîyanet û xiznê bê h'ed,
Başe bighîjim P'arsadan bi e'gîtî, welat û e'rd".
309. Wî qirarkir kubişîne bal P'arsadan qasidê xwe,
Wa go: Bêje p'adşê Hinda - tuyî xayê welatê xwe,
Niha dixazimbighîjim te bi welat-ûp'adşatiya xwe,
Dixazirnku navbihêlim aminayîbal p'adşê xwe".
72