Untitled

SOT'A R'ÛST'AVELI
95. Avt'andîl û p'adşa syarî ajotin, dan peyî wî şêrî,
Lê ew k'ubar li serpişta hespê kih'êl dimilmilî,
Ew û hesp va e'yînî şemal, bûbûne nûr deşt û bestê,
Wî dît wekî p'adşa bi xwe hespê syar wê peyî wî tê.
96. Û wê demê wî qamçî kir hespê kih'êl wek werzeba,
Herbê daew beta vebû û undabûji ber ç'e'va,
E'rdê da çû, yan çû e'zman, bû e'cêbke sêr, nedîtî,
Lê diger'iyan, ne didîtin îz û t'oza wî e'gîtî.
97. Badîhewa ew ger'iyan, îz û t'ozawî hil nedan,
Merî usaunda nabe. . . miliyak'et bû ew, ne îsan.
Esker giriya ser şeh'îda, ardimî dan birîndara,
P'adşê wa go: Min xeyîrîn r'ojê şayî, k'êlma zara.
98. Şabûnamin bêfitiyaye, ew xaş naê Xudaê min,
Awa çimabi te'layî p'erwede kir şabûna min,
Da min derdkî bê dû - derman, h'eta inirinê xwe r'abivim,
Şikirji wî, qirara wî ruJtarim ku qebûl nekim".
99. Wa got p'adşê, dêmî melûl zivir'î û wî da ser r'ê,
Ser axîna ax zêde kir, wa t'er 'ibî dem nêç'îrê,
Nêç'îrhîştin, eskert'opbû,t'ax'bûr-t'ax'bûrk'etincêrgê,
Hineka go, p'adşa r'aste, hineka go, r'aste Xudê.
100. Dêmî melûl, dilî bi xem, p 'adşa k'ete herema xwe,
Kes nehîşt wir, t'ekAvt'andîljê h'iz dikirwek lawê xwe,
T'ev belabûn, kes wir nema, nejî malî hatine wê,
Nêç'îr û k'êf wan t'er 'ibî, ker' bûn defû zur'nê.
101. Zûtirekê T'înat'înê bihîst derheqa derdê bavê,
Hat sekinî ber heremê, ew şemala t'aya te' vê,
Xulampirsî, go: Bavê min h'işyare, yan ew r'azaye?"
Wî go: Melûl r'ûniştiye, r'eng ti dêmê wî nemaye.
38