Untitled

WERGJRÊ P'OSTÊ PJLÎNG
1490. Whberbi p'adşaR'ostêvan Tarîyêl qasidê xwe ver'ê kh:
T'eweqe dikhnp'adşaê min, bibaxşînî çi kumin kir,
Ez p'adşaê Hindistanê sitqê h'elal berbi te têm,
Ku gula nîşanî te dim, gulê ziyaret, ne gulê dêm.
1491. Wîwextîhûnp'h'hêrsk'etin, wextahatibûmserxaliyawe,
We r'ast nekh, we cêr'iband ku min bigrin ça dîlê xwe,
Min nîşanî mêrxasa da, ne r'ih'etimû hêrs k'etime,
Ze'f xulamê te min kuştin, niha hil didim gunê xwe.
1492. Niha wê r'iya xwe guhar'tiye, nig daniye welatê te,
Bibaxşîne tu hêsa bî, ku dayîne p'erç'a dilê te,
Bha P'Mdon, heval bêjin, xizne ne aniye bona te,
T'enê aniyemin Avt'andîl, ewe layîqhedayate".
1493. Wexta ew mizgîniya şayê ku gihîşte zor R'ostêvan,
Şabûnap'adşê bêqeyas, hev nayîne t'u zarûziman,
Li ser dêmê T'înat'înê dişuxulî nûra r'oê,
Lêvêk'ax'et, ç'e'v-bur'iyêr'eş, h'ewcebûnhênkayasibê.
1494. Deflêxistin eşq û şaya, dengê şayê wirapêl da,
Esker dh'evî vî alî, wî alî, diçû pêşiya mêvana da,
Bê h'esab hesp danîn wira, nedihat h'esab zîn û bûsat,
Bi h'ezara xortê tûre hespa syarbûn, eşq bû r'ia't.
1495 . P 'adşa syarî pêşiyê da hat lela, wezîr û esker va,
K'ê bihîstibû, k'etine r'ê, bi dilê eşq şabûnê va,
Li wê şa dibûn û distiran, lê dixistin def- k'er 'ane,
Xudê, unda dikî xiraviyê, tu r'ê didî qenciyê niha".
1496. Dûr va ewan hev qet'erkir û hev dîtin, mezîl bûp'ir',
Avt'andîlê wa gote Tarîyêl: Tu dibînî bê sêr û sur',
Hela binhêr' t'oz - xubarê wê bil daye best û dinê,
Ewe ku ez ne r'ih'etim, r'uh' vak'etime h'alê mirinê.
279