Untitled

WERGIRE P'OSTÊ PJLÎNG
ÇÛYÎNA AVT'ANDÎL JÎ GULANŞERO
Û R'ASTHATÎNA T'EVÎ TARÎYÊL
1314. Avt'andîl bi wê gemiyê meqes dikir ew be'ra hêşîn,
Diçû hêsa, dil da şabûn û bê xem bû carapêşîn,
Gere Tarîyêl wî bidîta, zû bidayê ewî mizgîn,
Destê xwe berbi e'zman kiribû, Xudê neyaz dikir h'esîn.
1315 . îdî baharê bar dikir, şînayî dinê zer dibû,
Vebûna belgê gulê sor ew nîşana havînê bû,
R'oê îdî fitila xwe kiribû, ew berbi pêwr û mêzînê bû,
Wîe'gîtîkulîlkkuda, ewh'izretakulîlkabû.
1316. E'rş kir gur'în,ji e'zmanabaranabîlar hate xar,
E'gît gul da ber lêva xwe, xwe bû gul, dil dabihar,
Wa go: Bi dil te dinhêr'im, bûme ez qûlê siya te,
Ez ku te r' a xeber didim, dilê xwe ber wî vedikim semte".
1317. Wî bîr danî ew e'gîta û dir'ijand hêsirê germ,
Bi r'iya hêsar'a diçû, berbi birê xweyî dilr'e'm,
Bi şiver'ê yekp'ê r'a wî dabû ser r'ê, r'ê diqetand,
Şeqîva da nêç'îr dikir, şêr û piling wî weldiger'and.
1318. Dûr va şikevt hatine xuyan, wî nas kirin û dil avît,
Van ç'iya da ew dirnîne k'ê diger'im îşq mêlît,
Hêjaye ku wî bibînhn û mizghia xêrê bidhnê,
Dibe berbi mal zivir'î be û dengê min îdî nabê.
249