Untitled

SOT'A R'UST'AVELI
952. Hîvê tu min gunek'ar ke, dibînî wê ez dih'elim,
Ji r'oja xwe t'ije dibim, vala dibim û dişewitim,
Jê r'a bêje tu derdê min, bi k'eserê fijrira dikirn,
Ez yawe me, min nekuje, t'enê bona wêya nemirim.
953. Wê şe'dê min miqer'imin hevt siteyîrkê li e'rşêjor:
R'oj, Satûrn, Yûpîtêr, Mars mi r'a digrînbi hêsirê zor,
Hîv, Vênêra û Mêrkûrî şewqa xwe vabibin şe'de,
Jê r'abêjin çi agirî şewitandhne ez bê we'de".
954. Ew waberbi dilê xwe bû: Namiç'iqin hêsirê te gur',
Bêje mirinam çi k'ar te r'a, ku cinar'abiratî kir,
Keziyê yaram usa r' eşin, mîna baskê teyîrka r 'eş,
Ku ber derda tamîş nadî, ku tamîş dî ber r'oja xaş".
955 . Go: "Baş ewe ku ez bijîm, dibe derdê min sahil be,
Dibe Şexsa xwe bibînim, dibe cefam giran nebe".
Dengê bilind ewî sitira usa zelûl û usa xaş,
Dengê bilbil ber dengê wî mîna dengê qijka r'eş.
956. H'eta de'baji dengê wî banzdabûn û dihatin wê,
Ji h'unurê k'ubrawî bû, kevir r'adibûn ser r'ûyê avê,
Ewjî dibhên zendegMî, digrîn ewjî mînanî wî,
Şi'êrkî distirêji hêsirê wî, av dibe gol li dora wî.
188