Untitled

SOT'A R'ÛST'AVELI
CARA DUDA ABT'ANDÎL DÎÇE
KU R'ASTÎ TARÎYÊL BÊ
821. Hîvji r'oê dûr dik'eve, şewqa hîvê hê geş dibe,
Ew nêzflcî r'oê nabe, wê bişewitîne ku nêzîk be,
Gul bê r'oê ku dimîne, diç'ilmise û h'işk dibe,
H'izkMya xwe ku nebînin, derdê me hê t'eze dibe.
822- Nihabêjim ez serhatiyar'êwîtiya e'gîtê me,
Diçe, digM, hêsirê wî ç'emkî r'ê da leme - leme,
Her deqeyî paş dinhêr'e, r'uh' va diçe bal Şexsa xwe,
Ç'e' vê xwe r'ê naqetîne, diçe, digM ew derdê xwe.
823. Ew bû h'işê xwe unda ke, pêşda ziman nediger'iya,
Mîna ç'emê Dicleyê, wir hêsirê wî dik'işiya,
Heyî dizivir'î, r'ê dinhêr'î, bûbû cefa lê derdê wî,
Wî nizanibû k'uda diçe, k'uda dibe wî hespê wî.
824. Ewîwago: ,,H'i2kMyarru^,jitedûrezner'm'etim,
Dilêmberbi te dizivir'e, h'iş va cem te, bê t'abetim,
Ç'e'vêmhêsirte diger'in, dixwezinkutebinhêr'in,
Lê h'izkM gere bibin derdê h'ubê çiwa dikarin.
825. Ezçibikimh'etakueztebibînim,biçişabim,
Ku zanibhn tu naheyM, e'mirê xwe ez mMnê şakim,
Zanim tuyê bih'eyM, ku bibhêyî mMnamin,
Ku usane, gere bijîn, û bir'ijin hêsirê min".
166