Untitled

WERGIRE P'OSTE PILING
703. Wanaherdahev dinhêr'î, şa dibûn bi evîna xwe,
Hev dûr k'etin û e'gît çû dilî azardest h'uba xwe,
Şexsa wiyahêsir dir'êt, mînabe'rê dil lê r'abû,
Wê go: Xudê, bextê rninji xama xûnamin t'êr nebû".
704. Wadilkovanîk'etibûr'ê, smgdik'uteûşîndikir,
H'ub li meriya dil sist dike, çiqa sert be mîna kevir,
E'wr bik'eve li ber r'oê, wê bike sî deşt û besta,
Ji dilk'etiyê yê dûr k'eve, ew navîne r'o r'ojgara.
705. Xûn û hêsir t'evî hev bûn ser dêmê wê r'oja qijî,
Wî go: Heyî wax, alîm nake îro şûndar'oja mijî,
îdî çimawek almasê dilêm dik'eve tira buriya,
H'eta car din wê nebînim, tu bêk'arî mi r'a diniya.
706. Bextêmr'okê cinetê da mîna darkê danîm, av dam,
Wîjî îro dam ber tîra, k'êr mi r'a kir, xûnê hildam,
Dilê mi da agjr gur' kir, t'ele danî ber nigê min,
Ku ev diniya h'ik'iyate p'ûç', t'eze fe'm kir ew yekamin"
707. Wa digMya, hêsir dir'êt, dilerizî ew t'a gjrtî,
Diçû melûl û serberjêr, dikir axîn mîna girtî,
Dûrk'etina h'izkMyê şewat gur' kir dilê wî da,
Heyîwax diniya, bext meriya dibe k'efen axMyê da.
708. Hate malê, digMya, dil sist bûbû, h'iş lê diçû,
Lê bi fikira h'izkiriya xwe bîr nedikir, ew r'ex wî bû,
Zenane bû mîna qişê, mîna belga qîç'ik bûbû,
Bunhêr'e tu, Şexsa xwe dûr ew gul çawa berhûrn dibû.
709. Bê îsafe dilê meriya e'ce ew û e'ce net'êr,
Çiqa derda ze'f dibîne, ew şayê r'a dibe sixbêr,
Dilê kore, naê bendê, hev dernaxe û nas nake,
Ne ber mirinê, ne qewatê t'u cara ew xwe qels nake".
145