You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Urfa’ya üç-dört kilometre<br />
kala iki genç minibüse el ediyorlar.<br />
Duruyoruz. Kapı açılıyor. Önce bir<br />
çuval ve bir Çikita muz kutusu,<br />
ardından yirmilerinde iki adam<br />
minibüse biniyorlar. Ayakta seyahat<br />
ediyorlar. Yüzleri gülüyor. Bıyıklı olan<br />
boştaki eliyle çuvalın ağzını kavramış,<br />
diğeri kutuyu bacaklarının arasında<br />
sabitlemiş. Yeniden yola koyuluyoruz.<br />
Çuvalda bir hareketlilik<br />
farkediyorum. Bir sağı bir solu<br />
inip kalkıyor. Kulak kabartıyorum.<br />
Derinden bir ‘guuu’ sesi. Çikita<br />
kutusundan da aynı sesin geldiğini<br />
duyuyorum.<br />
“Ne var bunların içinde?”<br />
diye soruyorum bıyıklıya.<br />
Tavuk, civciv, veyahut tavşan<br />
gibi bir yanıt beklerken adam<br />
“Güvercin,” diyor. Şaşırıyorum.<br />
“Ne yapacaksınız bunları,<br />
satacak mısınız?” deyince dünyanın<br />
en doğal olayından bahseder gibi<br />
“İddiaaa,” diyor. Yabancılığım bir<br />
damga gibi üzerimde. Ben sormadan<br />
anlatıyor. Posta güverciniymiş bunlar.<br />
Çuvaldakiler kendisinin, kutudakiler<br />
arkadaşının. Şehir girişine<br />
geldiklerinde güvercinleri havaya<br />
salacaklarmış. Eve ilk dönen kuşun<br />
sahibi iddiayı kazanacakmış.<br />
“Para var mı işin içinde?”<br />
diye soruyorum.<br />
“Yok,” diyor bıyıklı ama ben<br />
inanmıyorum.<br />
ŞANLIURFA<br />
Nüfus: 498000<br />
Rakım: 518<br />
Tabelayı geçtikten az sonra,<br />
adamlar şoföre inmek istediklerini<br />
söylüyorlar. Bıyıklıya yarışı izleyip izleyemeyeceğimi<br />
soruyorum. Başıyla<br />
onaylıyor. Beraber minibüsten iniyoruz.<br />
Selim’le buluşmamıza geç<br />
kalacağım ama olsun.<br />
Yol kenarındayız. Bekliyoruz.<br />
Neyi bilmiyorum. Bu sefer leb<br />
demeden leblebiyi anlayan diğeri<br />
oluyor, “Biraz bekleyelim ağabey,<br />
kuşlar sakinleşsin.”<br />
Konuşacak bir şey bulamıyorum.<br />
Yanımızdan geç vuran<br />
rüzgârlarıyla kamyonlar geçiyor.<br />
Keskin bir yanık mazot kokusu.<br />
Derken, uyarmadan veya hazırlık<br />
yapmadan bir anda çuvalın ağzı<br />
ve kutunun kapağı açılıyor. Beyaz,<br />
gri, lekeli, siyah, kahverengi,<br />
çeşit çeşit kuş havalanıyor. On<br />
beş-yirmi tane kadar. Kanatlarını<br />
gürültüyle çırpmalarında bir şaşkınlık<br />
hissediliyor. Tam olarak ne yapacaklarını<br />
bilmeden yükseliyorlar.<br />
Sonra bir kaç kez daireler çizerek<br />
tepemizde dönüyorlar.<br />
“Bir ikisi hâlâ şaşkın,” diye<br />
mırıldanıyor bıyıklı, “Hepsi dönmez<br />
geriye.” Üçümüz de başımızı arkaya<br />
atmış halde kuşları seyrediyoruz.<br />
82
Change language