altZine_ilkbahar_2015

diye el çırpıp tempo tutmaya
başladılar.
Ali Pınar’a bakıyordu. Pınar
da dönüp Ali’nin yüzüne dikkatlice
baktı, fotoğrafını çeker gibi. Sonra
dönüp eşeğe baktı ve hırsla vurmaya
başladı.
Bir yandan vuruyor bir
yandan eşekle konuşuyordu. “Bunu
nasıl buldun?” diyordu, “Başına bunun
geleceğini tahmin etmemiştin
herhalde?”
Konuklardan neşeli kahkahalar
yükseldi.
“Alemsin Pınar.”
“Eşeğin yerinde olmak istemezdik!”
Vurmaya ve konuşmaya
devam ediyordu Pınar, “Bunun için
para ödemek zorunda değilsin üstelik.
Tamamen bedava!”
“Süper ya!”
“Pınar’ın içindeki vahşi çıktı
ortaya.”
“Bir tane de bizim için vur o
haddini bilmez eşeğe.”
Bir tek Ali’den ses çıkmıyordu.
Kollarını kavuşturmuş Pınar’ı
izliyordu.
“Ne oldu sevgili eşek hiç
sesin çıkmıyor?” dedi Pınar ve tekrar
vurdu. Pinyata’nın karnından şekerler
etrafa saçıldı. Büyük bir alkış koptu.
Çocuklar heyecanla yerdekileri
toplamaya başladılar. Pınar sopayı
Muhsin’e uzattı.
Vedalaşma faslı kısa sürdü.
Çoğunun yetişmeleri gereken tenis,
piyano ve bale dersleri vardı. Ali
hesabı öderken Pınar da parasını
ödemek için Muhsin’i aradı.
“İyi idare ettiniz gerçekten,”
dedi Pınar.
Gülümsedi Muhsin ve bir
kutu uzattı. “Pinyatanın parçalarını
koydum. Sizin için anlamı olduğunu
düşünüyorum,” dedi. Pınar başını
sallayarak kutuyu aldı, çantasına
koydu. “Sopayı da hediye edebilirim
isterseniz.”
“Teşekkürler,” dedi Pınar.
“Hiç gerek yok. Bana bu yeter.” El
sıkışarak ayrıldılar.
Arabaya bindiklerinde Damla’nın
kucağı şekerlemelerle doluydu.
“Ne partiydi! Çok eğlendim!” dedi
Damla “Siz de eğlendiniz mi?” Pınar
arkaya Damla’nın oturduğu araba
koltuğuna döndü, eline uzandı.
“Tatlım, çocuklar iyi vakit
geçirince anne babalar da mutlu
olurlar biliyorsun. Sen eğlendiysen
biz de çok eğlendik,” dedi.
Önüne döndü, gülümseyerek
çantasına sarıldı.
42