You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
yüzmede çağ atlatmıştır.<br />
Ergenlikten İlk Gençliğe: 1970’ler<br />
Büyüyüp kendi eğlencelerimizi<br />
yaşamaya başladığımız ergenlik<br />
yıllarının en cazip ve kolay<br />
ritüeli Kordon’da tur atmaktı.<br />
Herkes aynı eğlenceyi tercih ettiği<br />
için yaşdaşların en harc-ı âlem<br />
karşılaşma noktalarındandı. Daracık<br />
bir kaldırımda sadece Sisi’nin, daha<br />
Heykel’e doğru da Ömerağa’nın<br />
masaları dururdu. Yol belli saatlerde<br />
trafiğe kapatıldığı için sere serpe<br />
tüm Akdenizliliğimizi yaşardık. Deniz<br />
ise şimdiki çimenlerin başladığı yere<br />
geliyordu henüz. Akşam saat 6’da,<br />
o zamanki NATO’da bayrak töreni<br />
olurdu ve o civardaysanız mıhlanıp<br />
kalmak zorundaydınız. Eve dönüş<br />
vakti yaklaştıkça turlanılan mesafe<br />
daha küçülür; Gündoğdu’dan<br />
başlayan tur neredeyse Tayyare<br />
Sineması’nın köşesinde bitmeye<br />
başlardı.<br />
Çok sık gitmemiş olmama<br />
rağmen Plevne Bulvarı’nda Gazi<br />
İlkokulu’nun arkasında bulunan<br />
Kantin’in mütevazı yapısıyla benim<br />
neslime çok hizmet verdiğini<br />
unutmamam gerekir.<br />
O zamanlar cumartesi de<br />
yarım gün okul olduğu için, kış hafta<br />
sonlarının en büyük eğlencesi olan<br />
14:30 seansında İzmir Sineması’na<br />
gitmenin amacı da sadece film<br />
izlemek değildi. Hatta ne oynadığının<br />
da pek önemi yoktu. Söz konusu olan<br />
yine bir karşılaşma noktasıydı. O<br />
zaman hemen hemen tüm okullar<br />
erkek-kız ayrı eğitim verdikleri<br />
için de, özellikle erkek ve kızların<br />
karşılaşma mekânıydı. Bir adım ötesi<br />
flört edenlere buluşma imkânı.<br />
Alsancak’ın dışına hele hele<br />
şehir dışına, örneğin Narlıdere,<br />
Kilizman ve Çeşme’ye lisenin son<br />
yıllarında erkek arkadaşlarımızın da<br />
bulunduğu gruplarımız olduğunda<br />
çıkmaya başladık. Ama nadirdir.<br />
Karşıyaka’ya, Güzelyalı’ya, Hatay’a<br />
da gitmezdik. Oralarda oturanlar da<br />
Alsancak’a pek gelmezlerdi. Şimdiki<br />
gibi Alsancak tüketim ve eğlence çılgınlığının<br />
merkezi olmamıştı. Köhne<br />
Alsancak çarşısında (şimdiki Kıbrıs<br />
Şehitleri) dolaşmak aklımıza bile<br />
gelmemiştir herhalde.<br />
Topçu’nun, o zaman İzmir’in<br />
ünlü pavyonlarınca çevrili ‘sakat’<br />
ve gariban mekânında hep aklımız<br />
kalırdı; zira ne ailelerimizle ne<br />
arkadaş grubumuzla gidebileceğimiz<br />
bir yer değildi. En yakın arkadaşımla,<br />
ikimizin de evlendiği ilk senelerde,<br />
ben İzmir’e gelip görüştüğümüzde<br />
‘kocalarımız sayesinde’ hevesle oraya<br />
gittiğimizi hatırlıyorum.<br />
Yıllarca Altay Lokali<br />
olarak denize uzanan tahta iskele<br />
biz liseyi bitirirken Karina Disko<br />
olmuştu. Atatürk Spor Salonu’ndaki<br />
diplomalarımızı aldığımız kep töreninden<br />
sonra oraya gitmiştik. Çok<br />
uzun süre mi açık kalmadı, yoksa biz<br />
mi rağbet etmedik bilemem, pek sık<br />
gitmedik. Efes Oteli’ndeki mezuniyet<br />
yemeği sonrasında ise geleneksel<br />
olduğu üzere Mogambo’ya gidilmişti.<br />
Bir havuz üzerinde istiridye şeklin-<br />
15
Change language