You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Bu yazıyı okuyorsanız ve internet<br />
bağlantınız varsa tıklayın.<br />
Ateş Böceği - Yönetmen: Osman F. Seden - 1975<br />
atlamayayım. Sağlık Müzesi’nin yolu,<br />
çevresinde Türk büyüklerinin<br />
büstlerinin bulunduğu havuzun<br />
oradan geçerdi. Bu bölgenin<br />
Fuar gecelerinde çok romantik<br />
bir aydınlatması olurdu. Hayvanat<br />
bahçesinin yine kokusu burnumu<br />
yakar ve melul mahzun dar alanlara<br />
kıstırılmış hayvanlar içimi acıtırdı.<br />
Çok daha sonraki yıllarda, kızımın<br />
Bahadır’dan dolayı İzmir’de en sevdiği<br />
yerlerden biri oldu. Fuar, sadece<br />
İzmirlinin değil, Ege Bölge halkının<br />
ve yerli turistlerin de buluşma<br />
noktasıydı. Ve dolayısıyla özellikle<br />
çocukluğumda Türkiye’nin tüm sınıfsal,<br />
kültürel farklarını birleştirirdi.<br />
Epeydir kalburüstü İzmirliler Fuar<br />
açıkken neredeyse hiç gitmiyor.<br />
Aslında karşılaşma noktalarımız azaldıkça<br />
kutuplaştık. Benim hatırladığım<br />
dönemlerin Fuar denilince akla<br />
gelen en önemli eğlencesi gösteri<br />
sanatlarında yoğunlaşırdı. Gazino<br />
kültürünü, klasik şarkıcıların dışında,<br />
iki-üç şarkı ezberleyerek sinemadaki<br />
ünlerini sahneye taşıyan film<br />
artistleri ve uvertür şarkıcıların<br />
yoğunluğuna bakarak gösteri sanatı<br />
olarak tanımlamam doğru mu<br />
bilemiyorum ama Kenterlerden<br />
Dormenlere, Sururi ailesinin İstanbul<br />
Tiyatrosu’ndan Nejat Uygur’a<br />
tüm tiyatrolar İzmir’e akardı. Çeşitli<br />
gazinoları/bahçeleri/gece kulüplerini/tiyatroları<br />
besleyen ünlülerin<br />
keselerine göre geceledikleri yerler<br />
değişse de en kalburüstü mekân<br />
Efes Oteli’ydi ve ilk gençlik yıllarımın<br />
arkadaşlarıyla havuz ve akşamüstü<br />
kokteyli saatlerinde bu açık gösteriyi<br />
kaçırmak istemezdik. Zeki Müren’i<br />
Manolya Bahçesi’nde neredeyse<br />
her yıl izlerdik. Gece yarılarına<br />
kadar süren program nedeniyle<br />
çocukken uyuklardım. En son Göl<br />
Gazinosu’nda 1979’da seyretmiştik<br />
ailece. Müzeyyen Senar Çamlık<br />
Senar’da olurdu genellikle. Onu<br />
son izleyişim ise üniversite yıllarının<br />
yaz tatilinde artık arkadaşlarımla<br />
birlikte, Kübana’dadır. O dönemde<br />
sahneye çıkan neredeyse herkesi<br />
seyretmişimdir, gece yarılarına kadar.<br />
Hatta kış aylarında Benelux<br />
Pavyonu’nda saz olurdu. Oraya da<br />
13
Change language