2014-05 Kizilbas 38

More documents

Recommendations

Info

kızılbaş - sayfa 4 - sayı 38 - mayıs 2014 - http://www.kizilbas.biz - tel: 00 49 (0) 177 502 88 53 cangözü ile görmek 29 Mart yerel seçimleri yapıldı. Sonuçları ortada. İsteyen istediği sonuçları çıkartabilir. Kızılbaş-Aleviler varolan partilerin tümünün ortak düşünce ve davranışlarını da ortaya çıkardı. O da şu hep işletilen ve devlet partileri tarafından başarılı kılınan Alevi partisi olmasın biz varız bize çalışın siyaseti. Kısacası maraba kalın siyaseti işletilmiştir. Bu devlet patentli siyaseti seçimlere katılan tüm partiler işlettiler. Ya kendi adımıza kendimiz için işleteceğimiz öz örgütlenmemizi inşa edip siyaset alanına çıkacağız. ya da marabalığa devam sütçü beygiri gibi dön ha dön siyasetine talim ettirileceğiz!... Geçmiş seçimlerde Alevi Bektaşi dernek vakıf federasyon konfederasyon kurmayları Ankara’ya uçup çeşitli devlet partilerinden vekil olmak için el etek öptüler. Turgut Öker, Necdet Saraç vd....... Gelecek seçimlerde Alevi Bektaşi teşkilatlarının benzeri siyasetlerini işleteceklerini görmek için münnecim olmaya hiç de gerek yoktur.... * * * R.T. Erdoğan’ın kimi Alevi(!) teşkilatlarını hedefleyen sözlerinden alınanlar oldu... Erdoğan Kızılbaş - Alevi siyasetinde samimi demokratik ve laik siyaseti işletmiyor! İşletemez de, işletmesini beklemekte aşırı körlük marabalık olur. Yalnız; hedeflediği kesime yönelik söyledikleri hiç de yabana atılacak şeyler değildi. 12 EYLÜL ASKERİ IRKÇI FAŞİZAN DARBESİ SONRASI dökülen solculardan devlet Alevilik üzerindeki varlığını yenilerken işte o zamandan bu yana soldan devlet yedekli kadrolar ile dernekler vakıflar kurdurdular. Alevi-Bektaşi derneklerinde M. Kemalin suratını tırk bayrağını astılar. Devlete ve m. kemale eleştirisi olanları lokallerine almadılar yasakladılar. Bunlar hala varlığını sürdürüyor. Örneğin muharrem ayında yapılan mahtem cemlerine konsolosluklar davet edildi. Yapılan Aşurelere TC. Konsoloslukları başköşeye çıkartıldılar. Bu dernekler ABF üyesi dernekler. Hem de Turgut Öker’in Genel başkanlığı döneminde Almanya’nın Duisburg kentinde yaşadık... Ne yazık ki solcu artıkları devlet devşirme kadrolarının Ergenekoncu cepheden Erdoğan’a ve AK-P saldırmakla kendilerini Alevi ve solcu olduklarını kaldıklarını sanıyor bu ocak-söndürmüş şaşkınlarımız! Erdoğan tektaşla iki kuş vurmak istiyor. Olmaz hele ağır olun!.. Ateist olan bir bireyin Kızılbaş-Alevi- Bektaşi kimliği ortadan kalkmıştır. Kızılbaş-Alevi-Bektaşi olan bir birey de Ateist kimliği olamaz!.. Her iki farklı kimlik ve kültürü aynı gibi gösterip ikisine birden saldırmasında demagoji ve ortalığı bulandırma siyaseti işletmektedir... TC. Devletinin hiç bir siyaset aktivisti laik değildir. TC. din ve vicdan hürriyeti yoktur. Erdoğan’ın bu müdahalesi de buna en açık örnektir... Bu da gösteriyor ki kendi öz örgütlülüğünden yoksun olanların hayatın ve siyasetin hiç bir alanında ciddiye alınamaz. ve kendi varlıklarını koruyup geliştiremezler devletin, çeşitli kurum ve kuruluşlarının asimilasyonuna yem olurlar!... * * * Diyarbakır’da Kürt-Türk ittihatçı ittifakı tazeleniyor hem de Türk devletinin hayrına olacak şekilde. Her aklı salim Kızılbaş- Alevinin bu gidişatı kendi adil bilincinde şapkasını çıkartıp tartması gerekmiyor mu Timsah gözyaşı döken Kızılbaş evlatlarını boyalı basında görünce ne hallere düşürüldüğümüzün çapını derinliğini algılamak ne de zor!.. İnkarcı İslam’ın Asimilasyoncu siyasetinden bize ve mazlumlara iyilik gelmemiştir!.... * * * İçeriğine karşı olduğumuz. İttihatçı inkârcı ve de soykırımcı bir belgeyi yayınladık. Bundan dolayı Kızılbaş dergisine ve Genel Yayın Yönetmenimize yönelik yapılan eleştirinin demokratik değerleri çiğnediği kanısındayız. Dergimizin düşünce ve davranışı açık biliniyor!.. Saygılarımız ile KIZILBAŞ DERGİSİ
kızılbaş - sayfa 5 - sayı 38 - mayıs 2014 - http://www.kizilbas.biz - tel: 00 49 (0) 177 502 88 53 Başbakan'ın Diplomatik 1915 Taziyesi ve Yankıları Üzerine Başbakan Erdoğan 12 yıllık iktidar deneyimi içinde zaman zaman resmi kalıpları çatlatan sürpriz çıkışlarıyla farklı bir lider olarak göründü. Kuru kafalı bir devlet adamı gibi tekdüze değil, zamanın gereklerine uygun değişik ve akıllı hamleler yapmasıyla dikkat çekti. Despot ve reformist yüzünü sık sık dönüşümlü ve birarada gösterdi. Esasen ikinci yönü oldukça sahte, gerçek değişimleri sağlamaktan uzak ve reel işlevinden fazla psikolojik algılar yaratan birşeydi. Toplumun nabzını iyi ölçerek kendi politik geleneğini yeniden biçimlendirmeyi ve taban genişletmeyi başardı. Güven kazandıkça ülkenin tabu sorunlarına dokunma ve eskisi gibi gidemez olan yönlerini kısmen revize etme cesareti buldu. Ama temsil ettiği devletin kuruluş temellerini hiç tartışma konusu yapmadı ve stratejik çıkarlarını titizlikle gözetti. Zaten “milli” meselelerde yenilik olarak ne yapsa bu doğrultuda yapacaktı. Örneğin Kürt meselesinde açılıma yönelirken “tek devlet, tek millet, tek vatan, tek bayrak” vurgusunu hiç ihmal etmedi. Darbe tehlikesinden korunmak için askeri vesayeti geriletirken devletin güvenlik sigortası olarak militarist anlayışı muhafaza etti. İslami geleneğin baskılanmasına son vermek için Kemalist ideolojinin laikçi damarına yüklenirken ortaklaştığı ırkçı-şoven çizgileri ve Atatürk mitini özenle korudu. İyi bir demagog ve şovmen olarak tartıştığı her konuda hem nalına hem mıhına vurmasını bildi. İç siyasette rakiplerini zayıflatıp kendine avantaj sağlayacak gündemler yarattı, bazen de ortaya çıkan karambolleri değerlendirmede mahir davrandı. Siyasi rakibi CHP'yi tek parti döneminin insanlık suçları üzerinden teşhir etme girişimi ve yukardan aşağıya tarih sorgulaması tam da böyle bir vesileyle başlamıştı. Başbakan'ın adına hiç değilse “katli- Hovsep Hayreni am” diyebildiği ve tevekkeli biçimde olsun “devlet adına özür” beyan ettiği 1937-38 Dersim soykırımı bu sayede yoğun bir tartışma gündemi oldu. Ancak Türkiye'de tarihle yüzleşmenin en netameli konusu olan 1915 Ermeni-Süryani soykırımı ve 1923'e kadar Pontus Rumlarını kapsayarak devam eden Hristiyan halkların kanlı tasfiyesi dokunulmaz kalıyordu. Son on yılda sivil toplumun sorgulama alanına girmekle beraber devlet katında bu süreç gündeme alınmıyor, dışardan gelen basınca ise alışılmış inkarcı söylemle tepki veriliyordu. Başbakan'ın Dersim çıkışını ve yankılarını irdelerken biz hep bu garipliğe dikkat çekmiş ve eğer vicdan işiyse o vicdanın 1915'e neden işlemediğini sorgulamıştık. Birçok faktör içinde en esaslı görülmesi gereken iki nedenden biri; bu olayın cumhuriyet içinde bir budama değil, cumhuriyetin hemen üzerine kurulduğu bir kök kazıma eylemi oluşu, diğeri ise kazınıp silinen halkların gayrımüslim ya da “gâvur” olarak çok daha değersiz görülüşüydü. Yıllar süren bekleyişten sonra nihayet soykırımın 99. yıldönümünde Başbakan bu konuya da “insani” açıdan değinme lütfunu gösterdi. Fakat çok gecikmeli gelmesinin yanında bu değinmenin tarzı Dersim çıkışından belirgin şekilde sönük ve içeriği de büsbütün zayıf, daha doğrusu boş kaldı. Yöntemde Dikkat Çeken Tutukluk ve İçerikte Cimrilik Her konuda ve her vesileyle kürsüye çıkıp doğrudan konuşmayı seven Başbakan, 1915 gibi önemli bir soruna ilk kez “empati” ile değinecek olduğunda neden somut tasvirler içeren duygulu bir hitabı değil de, muğlak sözcüklerle dolu diplomatik bir yazılı açıklamayı tercih etmiştir Açıklamanın dokuz dilden tüm dünyaya duyurulma isteği bu sorunun tatmin edici yanıtı olamaz herhalde. Daha önce Dersim 1937-38 için vermek istediği mesajları hep kürsüden vermiş ve uluslararası kamuoyu da bunları izlemekten mahrum olmamıştı. “Ah benim Dersimli kardeşim, ah benim Diyarbakırlı kardeşim” diye kalabalıklar önünde gözyaşı bile dökebilen Başbakan, iş Ermenilerin acısını paylaşmaya gelince öyle dokunaklı bir seslenişi neden beceremedi dersiniz Açıklama muhtevasında kendini gösteren farklar bir yana, yönteme ilişkin bu tutukluk bile kendiliğinden çok şey anlatır. Düne kadar “Biz yaradılanı yaradandan dolayı severiz” gibi bir nakarat eşliğinde bu ülkenin farklı kimliklerine hitab ederken yalnızca Müslüman olan etnik grupları sayıp Hristiyan olanların adını ağzına almayan bir Başbakan'dan söz ediyoruz. Yani ayrım yapmadığını anlatmaya çalışırken dahi ayrımcılığını ele veren sistemli bir ketumiyet içindeydi. Bu defa konu 1915 olunca orucu bozması kaçınılmazdı, ama yine bir mesafe koymak ister gibi sesli hitabetten feragat etti. Bunu ait olduğu gelenek içinde “gavurla duygudaşlık” kurmanın zorluğuna yormak yanlış olmaz sanırım. Sonraki hafta partisinin meclis grup toplantısında konuşmasına gelince yazılı açıklamanın primini toplamak üzere diğer partilerle polemik dışında birşey yapmayıp, Ermeni halkının trajedisiyle ilgili yüreklere seslenmekten yine kaçındı.
Page 1 and 2: kızılbaş saresur Mayıs 2014 - S
Page 3: kızılbaş - sayfa 3 - sayı 38 -
Page 7 and 8: kızılbaş - sayfa 7 - sayı 38 -
Page 35 and 36: kızılbaş - sayfa 35 - mayıs 38
Page 55 and 56:
kızılbaş - sayfa 55 - sayı 38 -
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
show all

2014-05 Kizilbas 38

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?