Turkish Journal of Social Research - Eski Sayılar - Türkiye Sosyal ...

Şahin ORUÇ
Öğrencilerden- (Eller kalkar).
Öğretmen bir kişiye- Siz söyleyiniz, (11).
Öğrenci(11)- Öğretmenim, siz bizden kitap, defter, kalem aldınız.
Sonra bize bunları sattınız.
Öğretmen- Aferin çocuğum önce ben, sizden söylediğiniz gibi
kitap, mendiller, defterler, lastikler satın aldım. Fakat bunları sizden
parasız mı aldım
Öğrenci- Hayır Öğretmenim, parasız almadınız. Parasını verdiniz.
Öğretmen- Peki çocuğum, ben az önce arkadaşlarınızın birisinden
mendil ile lastik almak istediğim zaman arkadaşınız benden
kaç kuruş istedi
Öğrenci- Üç kuruş istedi.
Öğretmen- Arkadaşınız üç kuruş isteyince ben ne dedim evladım
Öğrenci- Çok istiyorsunuz ne kadar ederse o kadar isteyiniz
dediniz.
Öğretmen- Aferin oğlum, bir mal sahibi satacağı mal kaç kuruş
ederse ona göre para istemelidir. Yoksa kırk paralık bir şeye üç
kuruş istememelidir. Eğer kırk paralık bir mala üç kuruş isterse iyi
yapmış olur mu
Öğrenci- Hayır Öğretmenim, iyi yapmış olmaz.
Öğretmen- Niçin iyi yapmış olmaz
Öğrenci- Sattığı mal o kadar etmez ki!
Öğretmen- Aferin, kırk paralık şeye, pek çok para istediği için
yalancılık etmiş olur. Böyle adamları hiçbir kimse sevmez. Böyle
adamlarla hiçbir kimse bir daha alışveriş etmez. Acaba o zaman kim
zararlı çıkar
Öğrenci- Pahalı isteyen adam.
Öğretmen- Aferin oğlum, o mal satan adam malının değerinden
çok fazla istediği için bir daha hiçbir kimse ondan alışveriş etmez.
O da : “Ben niçin fazla para istedim. Bak benden kimse alışveriş
etmiyor. Ben nereden ekmek almak için para bulacağım” diye
düşünmeye, pişman olmaya başlar. Lakin bu pişmanlık fayda verir
mi
158 TSA / Yıl: 11, S: 2, Ağustos 2007