Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

8
Doreen aslında çaba gösteriyor." dedi Lincoln gözlerini yoklan ayırmadan. "Gerçekten deniyor ama
onun içinde kolay değil."
"Senin için de kolay olduğunu sanmıyorum," dedi Clarie.
"Yo benim için de değil, ama artık alıştım galiba."
Tranquility'den çıktıklarında yağmur başlamıştı. Şimdi ise iyice hızlanmış ve artık camlara şiddetle
çarpmaya başlamıştı. Buzlarla kaplı yol çok tehlikeli bir hal almıştı. Clarie direksiyondakinin kendi değil
de Lincoln olduğuna seviniyordu. Bu iklimde tam tamına kırk beş kış yaşamış bir adam pek tabii ki bu
havaya daha iyi uyum sağlardı. Lincoln uzanarak camdaki ısıtma tellerini açınca buzlar eridiği için
önlerini daha iyi görmeye başladılar.
"Đki yıldır ayrı yaşıyoruz," dedi Lincoln. "Ama Doreen bitmesine izin vermiyor ve ben de onu
zorlayacak kadar cesaretli değilim."
Lincoln bir an için buzlu yolda arabanın hakimiyetini kaybetti ve yan yola kaydılar. Tam da o anda
süratli bir kamyon geçiyordu yan yoldan. Son anda arabanın hakimiyetini kazanarak kendi yollarına
girebildiler.
Clarie'nin kalbi fırlayacak gibi atıyordu.
"Tanrım!"
"Lanet olsun! Herkes çok hızlı sürüyor."
"Sence geri dönmemiz gerekmez mi"
"Çoktan yarı yola geldik. Bence devam edebiliriz, ama dönmemiz gerektiğini düşünü...."
"Yo, eğer devam edebileceğimizi düşünüyorsan sorun yok," dedi Clarie yutkunarak.
"Sadece biraz uzun sürecek. Sanırım eve biraz geç döneceğiz," dedi Lincoln, sonra da Clarie'ye
baktı. "Noah nasıl"
"Bugünlerde kendi kendine yetiyor sanırım. Ama eminim düzelecektir."
Lincoln başını salladı. "Mükemmel bir çocuğa benziyor."
"Öyledir," dedi Clarie gülümseyerek. "En azından çoğu zaman."
"Göründüğü kadar kolay olmadığını tahmin edebiliyorum. Çocuk sahibi arkadaşlarımın şikayetlerini
her zaman duyuyorum. Çocuk yetiştirmek dünyadaki en zor işmiş."
"Hele de tek başına yapıyorsan iki katı zorlaşıyor."
"Noah'ın babası nerede"
Clarie sustu. Cevap vermek için kendini zorlaması gerekiyordu.
"Öldü. Đki yıl önce."
"Affedersin."
Bir süre ikisi de konuşmadılar. Đki yıl olmuştu Peter öleli; ama Clarie bu konuda konuşmakta hâlâ
zorlanıyordu. Dul kelimesine bir türlü alışamamıştı. Kadınlar otuz sekiz yaşında dul kalmamalıydı. Ve
neşeli, sevgi dolu, otuz dokuz yaşındaki adamlar lenf kanserinden ölmemeliydiler.
Sislerin arasından bir polis arabasının ışıklarını gördü. Đleride bir yerde bir kaza olmuştu. Kendini bu
adamın arabasında garip bir şekilde huzurlu ve güvenli hissediyordu. Kaza yerinden geçerken iki polis
arabasının, bir ambulansın ve bir çekme aracının geldiğini gördüler. Bir Ford Bronco yoldan çıkmış,
şarampole yuvarlanıp yan dönmüştü. Olay yerinden geçerken her