Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

"Eğer kontrole gelmezsen seni bir köpek gibi avlarım. Anlaşıldı mı"
"Evet, bayan," diye kekeledi adam hayretler içinde.
Clarie gülmesini bastırmaya çalışarak çantasını aldı ve evden çıktı.
Dışarıda, merdivenin önüne geri gelmiş olan köpekler çok pis gözüken bir parça kemik için
hırlaşıyorlardı.
Clarie merdivenleri inmeye başlayınca ikisi de dönerek ona baktılar. Siyah olanı ona doğru
yaklaşarak hırlamaya başladı.
"Hoşt," diye bağırarak köpeği uzaklaştırmaya çalıştı ama hayvan gitmiyordu. Dişlerini göstererek
ona doğru birkaç adım daha geldi.
Açık renkli köpek fırsattan istifade kemiği kaparak kaçtı. Avlunun yansına gelmemişti ki siyah köpek
hırsızı fark etti ve onu kovalamaya başladı. Havlaya zıplaya avlu boyunca koşuşturmaya başladılar.
Kemiği ise tam Clarie'nin pikabının yanında unuttular.
Clarie pikabının kapısını açtı. Tam koltuğa oturacaktı ki lastiğin yanında gördüğü şey beyninde
canlandı. Yere eğilerek kemiğe baktı. Bir ayak tabanından daha kısaydı ve kirden, pislikten üzerinde
kahverengi lekeler oluşmuştu. Bir ucu kırılmış, çentik çentik olmuştu. Diğer ucu ise zarar görmemişti
ve tanınabilir bir durumdaydı.
Bu bir uyluk kemiğiydi ve bir insana aitti.
Şehrin on mil ışında, Tranquility polis departmanı şefi Lincoln Kelly nihayet karısına yetişmişti.
Kadın, çalıntı bir Chevy ile saatte yüz yirmi basıyor, sağa sola savruluyor, arabanın artını yola sertçe
değdirerek kıvılcımlar çıkmasına sebep oluyordu.
"Đnanılmaz bir şey," diyordu, Kelly'nin yanındaki koltukta oturan Floyd Spear, "Doreen bugün tam
formda."
"Bütün gün dışarıda devriyedeydim," dedi Lincoln. "Onu kontrol etme fırsatı bulamamıştım."
Sonra Doreen'i yavaşlamaya ikna eder düşüncesiyle sirenini açtı ama kadın bunun üzerine iyice
hızlandı.
"Ee... şimdi ne yapacağız" diye sordu Floyd. "Destek istesek mi acaba"
Destek demek o sabah devriyede tek kalmış olan Hank Dorr demekti.
"Hayır," dedi Lincoln. "Onu sağa çekip konuşmaya çalışalım."
"Kadın saatte yüz yirmi yaparken mi"
"Megafonu kullan."
Floyd mikrofonu açarak konuşmaya başladı. Sesi çok yüksek çıkıyordu.
"Hey Doreen. Hadi tatlım, hadi sağa çek. Birisini incitebilirsin."
Öndeki arabanın tek yaptığı hızla sağa sola savrulmaya devam etmek oldu.
"Onunla konuşmaya devam et!"
"Doreen! Lincoln de burada. Hadi hayatım sağa çek. Senden özür dilemek istiyor," diye bağırdı
Floyd, mikrofonu tekrar ağzına götürerek.
"Ne istiyormuşum"
"Hadi Doreen, seninle konuşacak!"