Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

irbirlerini selamlayıp tanışmışlardı. Ondan beri Clarie ne zaman adamın konağının oradan geçse
muhakkak selamlaşırlardı. Hatta bazen Clarie'ye yeni tipler eklediği yüzergezer koleksiyonunu
gösterirdi. 'Kurbağa manyağı' derdi Noah adam için.
Clarie sandalını kıyıya yaklaştırdı. Max, yine cam şişelerini dizmişti etrafına.
"Kurbağa koleksiyonun nasıl gidiyor Max"
"Havalar soğumaya başladığı için giderek dibe çöküyorlar."
"Yine altı bacaklı bir örnek buldun mu"
"Bu hafta da bir tane buldum. Göl hakkında oldukça endişeleniyorum doğrusu."
Clarie'nin sandalı artık kıyıya çıkmıştı. Max, gözlükleri ay ışığını yansıtır bir şekilde kadının tam
karşısında duruyordu. Cılız bir adamdı.
"Bu tüm kuzey göllerinde oluyor," diye devam etti Max, "amfibyan, yani yüzergezer bozuklukları.
Ölüm oranları da giderek artıyor."
"Gölden aldığın su örneklerinin sonuçları ne Geçen hafta almıştın ya hani."
"Sonuçları bekliyorum. Aylarca bile sürebilir." Adam sustu ve birden duyduğu cılız, elektronik sesin
kaynağını aramaya başladı. "Bu da ne"
Clarie iç çekti. "Sadece çağrı cihazım." Hâlâ kemerinde durduğunu neredeyse unutmuştu. Ekranda
gördüğü numara kasabadandı.
"Belki önemli bir şeydir," dedi Max. "Evin uzakta. Benim telefonumu kullanmak istersen..."
Birlikte eve gittiler. Clarie telefon açmak için mutfağa gitti. Mutfak cam kavanozlarla doluydu; ama
hiçbirinin içinde salatalık ya da biber yoktu. Clarie eline aldığı ilk şişede kendine bakan bir çift kurbağa
gözüyle karşılaştı. Anormal derecede soluk renkliydi hayvancağız. Arka iki ayağı tekrar ikiye ayrılmış ve
ortaya dört arka yüzgeç çıkmıştı. Şişenin üzerinde Locust Gölü. 10 Kasım yazıyordu.
Karşı telefonu bir kadın açtı.
"Buyurun. Kimi aramıştınız."
"Ben Doktor Elliot. Beni aramışsınız." Clarie telefonun yere fırlatıldığını duyunca irkildi. Ayak sesleri
duyuyordu. Kadınla konuşan Lincoln Kelly'nin sesini tanıdı.
"Doreen telefonumu alabilir miyim"
"Seni arayıp duran bu kadınlar kim ha"
"Telefonu ver."
"Hasta değilsin. Neden seni arıyor bu doktor"
"Arayan Clarie Elliot mu!"
"Oh! Demek artık Clarie ha! Birbirinize artık ilk isimlerle de hitap ediyorsunuz demek."
"Doreen seni hemen evine bırakacağım. Şimdi lütfen konuşmama izin ver."
En sonunda telefonun diğer ucunda Lincoln'un mahcup sesi duyuldu.
"Clarie hâlâ orada mısın"
"Evet Lincoln."
"Bak az önce şahit olduğun şeyler için üzgünüm."
"Endişelenmene hiç gerek yok." Zaten endişelenecek yeterince şeyin var.