Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

Kadın diğer soruyu sormadan epey duraksadı. "Yani kalıntılar oldukça eski, öyle mi"
"Aşağı yukarı yüz yıllık."
Kadın derin bir nefes alarak rahatladı. Lincoln'a mi öyle geliyordu yoksa kadının üzerindeki gerginlik
gerçekten uçup gitmiş miydi
"Yüz yıl ha O zaman endişelenecek bir şey yok. Ben de şeyle ilgili..."
"Hayır hiçbir ilgisi yok."
Kadın hâlâ karanlığın tam içinde olan ileride bir yere bakıyordu. "Ama yine de ne tesadüf değil mi
Gölün aynı bölümünde..." Durdu. "Acaba yine akşam mı oldu...."
"Yargıç Keating, her gün birileri ölür. Bunlar yüz yıllık kemikler ve onların da bir yerlere
gömülmeleri gerekliymiş."
"Kemiklerin üzerinde balta izleri olduğunu duydum, doğru mu"
"Evet doğru."
"Đnsanlar merak edeceklerdir. Hatırlayanlar..."
Lincoln kadının korkularını anlıyor ve onu rahatlatmak istiyordu ama fiziksel temasa cesaret
edemedi. Đris Keating, dokunulabilecek bir kadın değildi. Etrafına öyle kalın bir duvar örmüştü ki
Lincoln ona dokunduğunda teninde bir kabuk hissetse hiç şaşırmazdı.
"Çok zaman geçti. Kimsenin hatırladığını sanmıyorum."
"Bu kasaba hatırlar."
"Sadece birkaç kişi. Yaşlı olanlar. Ve onlar da konuşmak için en az senin kadar isteksizlerdir inan
bana."
"Olaylar kayıtlarda var ve şu anda tüm gazeteciler burada. Sorular sormaya başlayacaklardır."
"Neredeyse elli yıl önce olan şeylerin bu konuyla hiçbir ilgisi yok."
"Öyle mi" diyerek Lincoln'a baktı kadın. "Son sefer de böyle başlamıştı. Cinayetler. Akşamın
çökmeye başlamasıyla..."
"Her vahşi cinayeti tarihin tekerrürü olarak nitelendiremezsin."
"Ama tarihin kendisi vahşi," dedi iris ve tekrar ağaçlıkların oraya bakmaya başladı. Gece iyice
çökmüştü artık.
"Hadi Lincoln, sen de hissetmiyor musun Bu yerde kötü olan bir şey var. Yolunda gitmeyen bir
şey. Ne olduğunu bilmiyorum ama bunu küçüklüğümden beri hep hissettim. O zaman da burada
yaşamayı sevmiyordum. Şimdi de..." Sözünü tamamlamadan kontağı çevirerek arabayı çalıştırdı.
"Yollar bu akşam çok kaygan. Dikkatli sür" dedi Lincoln aşağı inerken.
"Tamam. Ha unutmadan, Lincoln "
"Efendim"
"Augusta'da yeni bir alkol rehabilitasyon merkezi açılmış. Doreen için iyi olabilir. Onu ikna etmeye
çalış."
"Denerim. Umarım kabul eder."
Lincoln kadının gözlerinde bir acıma gördüğünü sandı. "Sana iyi şanslar. Çok daha iyi şeyler hak
ediyorsun."
"Đdare etmeye çalışıyorum, sağ ol."