Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

6
Đlk kar taneleri sık ağaçların arasından süzülerek, usul usul kazı alanına düşmeye başlamıştı.
Lucy Overlock gökyüzüne bir bakış fırlattı.
"Bu kar duracak, değil mi Durmak zorunda, yoksa her şey örtülecek,"dedi.
"Erimeye başladı bile" dedi Lincoln. Havayı iyice içine çektiğinde, bu ağaçlıklarda geçmiş bir ömrün
kazandırdığı bir önseziyle karın tutmayacağını anladı. Bu kar taneleri bol karlı geçecek bir kışın kibar
uyarılarıydı sadece. Yağan kan taktığı yoktu onun. Soğuk, yolların kapanması, karın ağırlığını
taşıyamayan elektrik tellerinin çökmesi ve elektrik kesintileri de onu ilgilendirmiyordu. Onu rahatsız
eden karanlıktı. Kışın havalar çok erken kararıyordu. Daha şimdiden kararmaya başlamıştı bile.
"Đyi, en azından bugünkü işimizi hallettik," dedi Lucy. "Ama umarım yarın her yer kar altında kalmış
olmaz."
Kemikler artık polis merkezinin ilgi alanına girmiyordu. Sorululuğu Lucy ve öğrencileri almıştı.
Lucy'nin iki öğrencisi şu anda kazı alanının üzerini katranlı bir muşambayla örtüyordu. Bu vahşi
hayvanlara karşı alınan önlem aslında pek de caydırıcı değildi; çünkü yetişkin bir rakun, ufak bir pençe
darbesiyle muşambayı kolaylıkla parçalayabilirdi.
"Đşiniz tam olarak ne zaman bitecek" diye sordu Lincoln.
"Haftalarca sürmesini isterdim. Ama havalar döndüğüne göre acele edip hemen bitirmemiz
gerekecek."
Ağaçların arasından bir far ışığı geldi. Bir araç yaklaşıyor olmalıydı. Lincoln, Rachel Sorkin'in evinin
önüne park eden aracı gördü ve ağaçları geçerek eve doğru yürüdü. Son birkaç günde kadının
bahçesinin önü park yeri gibi olmuştu. Şimdi gelen araç ise koyu mavi bir Volvo'ydu. Aracı tanıdı ve
sahibiyle konuşmak için araca yöneldi. Arabanın camı açıldı.
"Merhaba Lincoln," dedi arabanın içindeki kadın.
"Đyi akşamlar, Yargıç Keating."
"Biraz vaktin var mı"
Lincoln arabanın kilitlerinin açıldığını duydu, arabaya binerek yan koltuğa oturdu. Bir süre
konuşmadan oturdular.
"Bir şeyler bulabildiler mi" diye sordu kadın, ama Lincoln'a değil de ağaçların orada sabit bir
noktaya bakıyordu gözünü kırpmadan. Arabanın loşluğunda kadın altmış yaşından daha genç
gösteriyordu aslında. Daha genç ve daha az korkutucu.
"Sadece iki tane iskelet bulabildiler."
"Đkisi de çocuklara mı ait"
"Evet. Dr. Overlick yaşlarının ancak dokuz, on olabileceğini söylüyor."
"Normal ölüm değil, değil mi"
"Hayır. Đkisi de şiddete maruz kalmış."
Bir an ikisi de konuşmadı.
"Peki ne zaman olmuş bunlar"
"Bunun için kesin bir şey söylemek kolay değil. Ellerindeki tek şey mezardan çıkan birkaç düğme ve
bir tabut kulpu. Bunlara bakarak bir şeyler söylemeye çalışıyorlar. Dr. Overlock, bir aile mezarı
olduğunu düşünüyor."