Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

"Hemen hastaneye gitmesi lazım."
"Sorun da bu zaten. Hastaneye gitmek istemiyor, üstelik benim ambulans çağırmamı da engelliyor.
Geyiği ve kendisini evine götürmemi istiyor, ama bunu tabii ki kabul etmedim. Şimdi ne yapmam
lazım"
"Yarası nasıl Çok kan kaybediyor mu"
Rachel'ın bağrışması duyuldu; "Hey Elwyn! Kan kaybediyor musun" sonra yeniden hatta döndü.
"Đyi olduğunu söylüyor. Tek istediği onu evine bırakmammış. Ama ne onu ne de geyiği bir yere
götürüyorum ben."
"Tamam, sanırım oraya gelip bir göz atsam iyi olur. Toddy Point yolundaydınız değil mi" dedi
Clarie iç çekerek.
"Evet. Boulders'ın bir mil ilerisinde oturuyorum. Đsmim, evin önündeki posta kutusunda yazılı."
Clarie pikabıyla Toddy Point yoluna çıktığında sis dağılmaya başlamıştı. Bembeyaz çamların
arasından, kaynayan kazandan çıkan buharı andıran sisiyle Locust Gölünü görüyordu. Güneş ışınları
sisi yarıyor, dalgalı sulara altınımsı bir görüntü veriyordu. Gölün karşı sahili boyunca, sisin izin verdiği
ölçülerde görülebilen yazlık villalar uzanıyordu. Çoğu dönemlik olarak kullanılıyordu ve hemen hemen
hepsinin varlıklı sahipleri çoktan Boston veya New York'taki evlerine dönmüşlerdi. Clarie'nin şu anda
ilerlemekte olduğu Güney sahilinde ise, ağaçlarla çevrili, çoğu iki odalı olan daha sade evler vardı.
Yörenin gençlerinin yazın toplanıp yüzdükleri ve granit taşından bir tepe olan Boulders'ı da
geçtikten sonra, Sorkin yazılı posta kutusunun önünde durdu.
Tümseklerle dolu pis bir yoldan geçerek eve vardı. Farklı ve acayip bir yapısı vardı binanın. Odaları
gelişi güzel bir şekilde inşa edilmiş, girintili çıkıntılı binada beklenmeyen yerlerden köşeler çıkıyordu.
Binanın üstünde, çatıda ise camla çevrilmiş bir çan sahanlığı vardı. Evet, garip bir kadının garip bir
evinin olması doğaldı. Rachel Sorkin, Tranquility'nin alışılmadık bir yüzüydü. Bu siyah saçlı, çekici
kadın, mor başlıklı pelerinine sıkıca sarılmış bir halde haftada bir kez şehre inerdi. Zaten evi de
pelerinli bir kadının yaşayacağı türden bir yere benziyordu.
Muntazam bir şekilde ekilmiş bahçenin yanında, evin merdivenlerinin hemen önünde ölü bir geyik
vardı.
Clarie kamyonetinden indi. O sırada ağaçların arasından çıkan iki köpek, havlayarak ona doğru
koşmaya başladı.
Rachel dışarı çıkarak köpeklere bağırmaya başladı. "Hemen gidin buradan. Çabuk evinize, sizi adi
hayvanlar."
Verandadan bir süpürge kaparak merdivenlerden indi ve uzun siyah saçları uçuşur bir halde
süpürgeyi bir kılıç gibi savurmaya başladı. Hayvanlar arkalarına bakmadan kaçtı.
"Hah! Sizi korkaklar," diyerek süpürgeyi onlara savurmaya devam etti. Köpekler kaçmaya başladı.
"Hey! Köpeklerimi rahat bıraksana," diye bağırmaya başladı verandaya çıkmış olan Elwyn Clyde.
Evrim teorisini yalanlayan en güzel örneklerinden biriydi adam elli yaşında, iri yarı, beceriksiz ve ebedi
bekarlığa mahkum biriydi. "Kimseye bir zararları yok, sadece geyiğime göz kulak oluyorlar."
"Elwyn sana bir haberim var. Sen bu geyiği benim arazimde vurdun, yani o bana ait."
"Geyik senin ne işine yarar ki, lanet vejetaryen."
"Ayağın nasıl Elwyn" diye araya girdi Clarie.
Adam Clarie'ye baktı ve sanki onu orada görmeyi beklemiyormuş gibi gözlerini kırpıştırdı. "Ayağım
kaydı. Önemli bir şey yok."