Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

"Systoliks yetmiş!" diye bağırdı hemşirelerden biri.
"Çeşidi ve atışı bulun," dedi Clarie ve on altı birimlik bir serum sondası çıkartarak yaralının koluna
taktı. Damarlar kabarmıştı ve hastanın şokta olduğu belliydi. Serum iğnesini damara sokarak plastik
sondayı yerine yerleştirdi. Kola bir şırınga sokarak birkaç tüp kan aldı ve serum tüpünü sondaya
bağladı. "Bir tane daha laktatlı Ringer çözeltisi veriyoruz," diye bağırdı.
"Sistolik kan basıncı altmış. Neredeyse hissedilmiyor."
"Karın patlayacak gibi," diye konuştu diğer bir cerrah. "Sanırım tamamen kan dolmuş. Operasyon
çantasından vakumu çıkartıp işleme hazırlayın,"diye ekledikten sonra McNally'e döndü.
"Birinci asistan sensin."
"Ama daha..."
"Vaktimiz yok. Kanın nereden geldiğini bulmamız lazım."
"Kan basıncını kaybettim," diye bağırdı hemşire.
Đlk kesik hızlı ve sert bir şekilde yapıldı. Karın boyunca uzun bir yarık açmışlardı. Cerrah, daha derin
bir enzisyonla altta kalan sarı yağ tabakasını da keserek karın zarına ulaştı. Birdenbire her taraftan kan
fışkırarak yerlere akmaya başladı.
"Nereden geldiğini göremiyorum."
Vakum, kanı yeteri kadar hızlı ememiyordu. McNally umutsuzlukla iki steril havluyu kadının karına
sokup bastırdıktan sonra geri çekti. Havlular sırılsıklam kan olmuştu.
"Tamam, sanırım onu görüyorum. Kurşun atar damara saplanmış."
"Tanrım, fışkırıyor."
Personelden biri kapıyı aralayarak seslendi; "Đki tane daha geldi. Đçeri getiriyorlar."
McNally, masanın kenarındaki Clarie'ye baktığında adamın yüzündeki panik çok açık bir şekilde belli
oluyordu. "Onlar senin Clarie, hadi git."
Clarie, kalbi ağzına gelmiş bir durumda travma odasından çıktığında diğer ameliyat odasına taşınan
öteki hastayı gördü. Bu hasta, üstü başı yırtılmış, ağlayan kızıl saçlı bir çocuktu. Omzundaki bandaj
kandan kıpkırmızıydı. Kendine doğru gelen diğer sedyeyi gördü. Bu seferki, yüzünün yarısı kanla
kaplanmış sarışın bir kız çocuğuydu.
Çocuklar, diye düşündü. Bunlar daha çocuk. Tanrı aşkına neler oluyor böyle
Đlk olarak hâlâ ağlamakta olan kızın yanına gitti. Kız bütün uzuvlarını kullanabiliyordu. Kızın
suratındaki kanlan ilk olarak gördüğünde, kafaya isabet eden bir kurşun düşüncesiyle neredeyse
paniklemişti Clarie. Sakinleşmek için kendini zorlayarak kızın elini yavaşça tuttu ve ona adını sordu.
Kalbi hâlâ deli gibi atıyordu ancak birkaç soru sonra Amelia Reid'in beyin fonksiyonlarında hiçbir
bozukluk olmadığını görerek rahatladı. Kurşun, mucizevi bir şekilde şakağı sadece sıyırıp geçmişti.
Clarie yarayı temizleyerek sardı.
Kızıl saçlı çocuğa döndüğünde, çocuk hastalıkları uzmanının onunla ilgilendiğini gördü.
"Yolda başka hastalar var mı" diye sordu sekretere.
"Hayır ama olay yerinde belki..."
Bir cerrah koşarak içeri girdi; "Geldim! Bana kimin ihtiyacı var" diye bağırdı.
"Travma odasının," dedi Clarie. "Dr. McNally'nin biraz rahatlamaya ihtiyacı var."
Doktor ameliyat odasına girerken dışarı çıkmakta olan bir hemşireyle çarpıştılar.