Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

O dışarıda kalmıştı ve öfkeyle bağırarak kapıya vuruyordu.
Đris pencereye koşarak onu açmaya çalıştı. Aşağı bakarak, atlaması durumunda sağ kalamayacağını
anladı. Ama odadan çıkmanın başka bir yolu yoktu.
Perdeye asılarak onu çıkardı. Bir ip. Bir ip yapmalıyım.
Perdenin bir ucunu radyatör borusuna, diğer ucunu da çıkarmayı başardığı başka bir perdeye
bağladı.
Sesli bir çatırtıyla, Đris'in yanından bir tahta parçası uçtu. Dehşet içinde geriye doğru bakınca kapıyı
delmekte olan baltanın başını, yeni bir darbe indirebilmek için kapıdan ayrılışını gördü.
Đçeri giriyordu!
Titrek ellerle üçüncü bir perde çıkartarak onu da diğer ikisine bağladı.
Balta bir darbe daha indirdi. Kapıdaki delik genişlerken ortaya daha çok kıymık saçılıyordu.
Dördüncü bir perdeye asılarak onu yerinden kopardı. Son düğümünü atarken bile ipinin yeteri
kadar uzun olmadığını biliyordu. Artık çok geçti.
Balta işini tamamladığı anda panik halinde kapıya doğru döndü.
Birileri fena halde yaralanacak," dedi, mutfak penceresinden dışarı bakan Dr. Clarie Elliot.
Duman kadar yoğun olan sabah sisi gölün üzerine çökmüştü. Penceresinin az ötesindeki ağaçlar
tamamen sisle çevrilmiş, görülmüyorlardı. Yine bir silah sesi; bu sefer daha yakından gelmişti. Günün
ilk ışıklarından beri silah seslerini duyuyor, gün batıncaya kadar da duyacaktı. Kasım ayının ilk
günüydü; Yani avlanma sezonunun açılış günü. Ormanın içinde bir yerlerde, sis yüzünden yarı kör
olan bir adam, beyaz kuyruklu geyiklerin hayali gölgeleri etrafında dans ederken, elindeki tüfekle ağır
ağır ilerliyordu herhalde.
"Dışarıda servis beklemen doğru değil sanırım. Seni okula bırakıvereyim," dedi Clarie.
Kahvaltı masasıyla neredeyse bütünleşmiş olan Noah cevap vermedi. Koskoca bir kaşık dolusu
Cornflakes'i midesine indirdi. Oğlu on dört yaşındaydı, ama sanki iki yaşındaymış gibi masaya süt
döküyor, yerlere tost kırıntıları saçıyordu. Yemeğini yerken annesinin yüzüne bakmıyordu sanki
annesiyle göz göze gelmek Medusa'ya bakmak demekti. Aslında bana baksa da bir şey değişmeyecek,
diye düşündü Clarie üzgünce. Benim sevgili oğlum çoktan taşa dönüştü.
"Seni okula bırakıvereyim, Noah," diye tekrar etti.
"Gerek yok, servisle gideceğim." Masadan kalkarak sırt çantasını ve kaykayını aldı.
"Şu avcıların nereye nişan aldıklarını gördüklerinden emin değilim. En azından şu turuncu bereni
giy ki seni de geyik sanmasınlar."
"Ama onunla çok aptal görünüyorum."
"Servise binince çıkarabilirsin, ama lütfen şimdilik giy."
El örmesi bereyi raftan alarak oğluna uzattı.
Çocuk önce şapkaya, sonra da annesine baktı. Son bir yılda o kadar hızlı boy atmıştı ki artık
annesiyle aynı boydaydı, gözleri tam aynı hizadan birbirlerine bakıyordu. Clarie, birden acaba Noah da
bu yeni fiziksel eşitliğin farkında mı diye merak etti. Bir zamanlar oğlunu kucakladığında çocuk da ona
sarılırdı. Şimdiyse o çocuk gitmiş, yerine, çocuksu yumuşaklığı kaslara, yüzü de ince erkeksi bir hale
dönüşen bu çocuk gelmişti.