Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

4
Dayan Horatio bir kurbağa kesiyordu.
"Beyin saplarını bir kere etkisiz hale getirdiğimizde hiçbir şey hissetmezler," diye açıklamaya
başladı. "Đğnemizi, boynundan kafatasına sokarak hafifçe sağa sola oynatıyoruz. Beyne giden bütün
duyum sinirlerini etkisiz hale getiriyoruz. Böylece kurbağalarımız felç oluyor ve bilinçli hareket yetileri
tamamen kayboluyor, ama çalışmamızda bize yardımcı olan belkemiği refleksleri bu felçten
etkilenmiyor."
Kavanozlardan birine uzanarak içinden bir kurbağa çıkardı. Kurbağa kadının elinde kıvranıyordu.
Diğer eliyle de bir iğne aldı.
Noah sınıfta üçüncü sıradaki masasında oturuyordu. Midesi bulanmaya başlamıştı ama bunu
göstermeye niyeti yoktu; ayaklarını gelişi güzel bir biçimde uzatmış, suratına bir sıkkınlık ifadesi
yerleştirmeyi ihmal etmemişti. Diğer öğrencilerin, özellikle de kızların çıkardıkları iğrenme dolu sesleri
duyabiliyordu. Sağında oturan Amelia Reid ağzını eliyle kapatmıştı.
Bakışlarını sınıfta gezdirmeye başladı. Her biriyle ilgili sessiz bir yargıda bulunarak tüm öğrencilere
teker teker baktı. Beyinsiz. Đşe yaramaz. Ödlek. Züppe... Sınıfta Amelia Reid'den başka umursadığı hiç
kimse yoktu. Gerçi onu umursayan da pek kimse yoktu ama bu hiç sorun değildi. Annesi istediği kadar
bu kasabayı sevsin. O, sonsuza kadar burada kalmayacaktı.
Mezun oluncaya kadar... Sonra buradan gidiyorum. Buradan gidiyorum. Gidiyorum
"Taylor kıpırdanmayı bırak ve dersi dinle," dedi Bayan Horatio.
Noah sınıfın diğer ucuna baktığında Taylor'u gördü. Çocuk, iki elini de sırasının üzerine koymuş,
sallanarak, o sabah dağıtılan sınav sonucuna bakıyordu. Bayan Horatio sınav kâğıdına kırmızı bir
kalemle kocaman bir D yazmıştı. Taylor sınav kâğıdına siyah mürekkeple kızgın kızgın bir şeyler
yazıyordu. Kocaman harflerle; "Geberin Bayan Horatio," yazmıştı, aldığı notun yanına.
"Noah dinliyor musun"
Noah kızararak başını öne doğru çevirip Bayan Horatio'ya baktı. Kadın, kurbağayı, hepsinin
görebilmesi için yukarı kaldırmıştı. Aslında iğneyi kurbağanın boynundan kafasına doğru kaydırırken
oldukça eğleniyor gibi görünüyordu. Đğneyi hayvanın içinde oynattıkça kadının gözleri parlıyor, ağzı
istekle kırışıyordu. Hayvanın arka bacakları kasılırken, perdeli ayakları acıyla titredi.
Amelia korkuyla bağırarak sırasına kapandı. Sapsarı saçları sıranın üzerine dağılmıştı. Bütün
sınıftaki sıralarda bir kıpırdanma başlamıştı. "Bayan Horatio dışarı çıkabilir miyim" dedi birisi
umutsuzca.
"....ve işte iğneyi böyle hafifçe sağa sola hareket ettireceksiniz. Ayaklarının böyle kasıldığına
bakmayın. Bunlar sadece refleks."
"Bayan Horatio, lütfen, lavaboyu kullanmam lazım!"
"Bir dakika bekle. Öncelikle nasıl olduğunu görmen lazım." diyerek iğneyi iyice döndürdü öğretmen.
Hafif bir çıtırtı duyuldu.
Noah kusacağını sandı. Her zamanki soğukkanlı ve kayıtsız tavrını korumaya çalışarak elleri sıranın
altında birbirine sımsıkı kenetlenmiş halde başını çevirdi. Kusma! Kusma, sakın kusma. Sakın.
Amelia'nın saçlarına odaklandı. Saçlarına hep hayrandı. Rapunzel saçları. Onları okşamak kim bilir ne
kadar zevkli olurdu. Amelia'yla konuşmaya hiç cesaret edememişti. Bu kız hiçbir ölümlünün
ulaşamayacağı altın bir kürenin içinde yaşıyordu sanki.
"Đşte oldu," dedi Bayan Horatio. "Gördünüz mü çocuklar, artık tam olarak felç oldu."