Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

"Destek mi" dedi Vern, ağzı kulaklarında. "Tamam. Dediğinizi yapacağım."
Đki polis yaşlı adamın içeri girerek kapıyı örtmesini beklediler. Kapı kapanır kapanmaz Pete,
Lincoln'a döndü.
"En az bir yarasa kadar kör. Keşke o silahı elinden alabilseydik. Buraya her gelişimde kafamı
uçuruverecek korkusu yaşıyorum."
"Sorun neymiş peki"
"Ah. Üçüncü defadır 911 'i arıyor. Diğer çağrılarla o kadar yoğunum ki buraya gelmem çok
zamanımı alıyor. Koyunlarına saldıran valisi bir hayvandan şikayet edip duruyor. Muhtemelen kendi
gölgesiyle karıştırıyordun"
"Niye bizi arıyor"
"Dedim ya, şu vahşi hayvan. Bu bir haftadır buraya ikinci gelişim. Hiçbir şey bulamadım, yavru bir
kurt izi bile, ama ilk defa bugün onu bu kadar sinirli görüyorum. Vahşi hayvan yerine beni vurmaya
karar vermeden seni bir çağırayım dedim."
Lincoln eve bir göz attığında yaşlı adamın perdenin arkasında onları izleyen siluetini fark etti. "Bizi
izliyor. En azından gönlü olsun diye alanı bir kolaçan edelim."
"Hayvanı ahırın orada gördüğünü söylüyor."
Pete el fenerini yaktı. Avluda koyunların seslerinin geldiği yönde ilerlemeye başladılar. Lincoln, yaşlı
adamın attıkları her adımı izlediğini hissedebiliyordu. Zaman kaybediyor da olsak şu adamın gönlünü
hoş ediyoruz en azından diye düşündü. Pete el fenerini ahır kapısına tuttuğunda hafifçe irkildi.
Koca kapı ardına kadar açıktı.
Yolunda gitmeyen bir şeyler vardı. Kapı hayvanların güvende olması açısından sıkıca kapatılmış
olmalıydı. Fenerle aydınlattıkları yollarında artık daha ağır ilerliyorlardı. Ahırın girişinde durdular.
Çiftliğin alışık kokuları arsında farklı bir koku vardı: kan kokusu.
Yavaşça ahıra girdiler. Hayvanların sesleri şiddetlenmişti. Çıkardıkları sesler, panik halindeki
çocukların bağırmaları kadar rahatsız edici bir tizlikteydi. Pete fenerini etrafa tuttu. Đçeride birkaç yaba
ve diğer çiftlik aletlerinin haricinde etrafta çırpışan tavuklar ve içine tıkıldıktan çitin ortasında
birbirlerine sokulmuş, korkuyla büzüşmüş koyunları gördüler.
Fenerlerini samanlarla kaplı yere çevirdiklerinde korkuya neden olan şey çarptı gözlerine.
Pete ahırdan koşarak çıktı. Dışarıda, yüzü ahır duvarına dönük bir halde bir elini duvara koyarken
bir eliyle de yüzünü kapattı. "Aman tanrım. Aman Tanrım."
"Sadece ölü bir koyun," dedi Lincoln arkadaşının yanına gelerek.
"Daha önce yavru bir kurdun böyle bir şey yaptığını görmemiştim."
Lincoln fenerini ahırın girişine tutarak yerleri incelemeye başladı. Yerde bulabildiği tek şey kendinin
ve Pete'in ayak izleriydi. Başka bir iz yoktu. Nasıl oluyordu da bir hayvan iz bırakmadan öylece buraya
girip çıkabilmişti Arkalarında bir hışırtı duydular ve dönüp baktıklarında, elinde tüfeğiyle kendilerine
doğru gelmekte olan Vern'i gördüler.
"Ayıydı," dedi, "gördüğüm şey bir ayıydı."
"Ayılar böyle bir şey yapmazlar Vem."
"Gördüğüm şeyin ne olduğunu biliyorum. Neden bana inanmıyorsunuz"
Çünkü herkes yarı kör olduğunu biliyor da ondan.