Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

Çukurda kazı yapanlardan biri bağırdı: "Bir şey daha bulduk!"
Lucy diz boyundaki çukura atladı ve bir el feneri istedi.
"Đşte orada," dedi kazıcı toprağı bir mala yardımıyla hafifçe itekleyerek. "Sanırım bir kafatası daha."
"Tamam, hadi yavaşça çıkartalım," dedi Lucy eldivenlerini giyerek.
Kazıcı malasının ucunu toprağa derin bir şekilde batırarak bir tutam balçıkla beraber nesneyi çıkardı
ve Lucy'nin ellerine bıraktı. Çukurdan çıkarak dizlerinin üzerine çöktü ve elindeki hazineyi özel
muşambanın üzerine yerleştirdi.
Aslında bu bulunan ikinci kafatasıydı. Lucy, kafatasını ışığın altına tutarak dişlerini incelemeye
başladı.
"Bir çocuk daha. Yirmi yaş dişleri çıkmamış," dedi, "azıdişleri var ama dolgu yok."
"Yani dişçi görmemişler," dedi Clarie.
"Evet. Bunlar eski kemikler, ki Lincoln, bu senin için iyi bir şey, aksi halde aktif bir cinayet davan
olurdu."
"Bu da nereden çıktı"
Lucy kafatasını elinde çevirip tam ışığın altına tuttu. Merkezdeki çukurluktan kafatasının her yerine
yayılan çatlaklar rahatlıkla görülebiliyordu. Kafatası, kaşığımızın arkasıyla üzerine vurduğumuzda
çatlayan az pişmiş bir yumurtayı andırıyordu.
"Hiç şüphem yok," dedi Lucy, "bu çocuk vahşice katledilmiş."
Bir çağrı cihazının ötmeye başlamasıyla sessizlik bozuldu. Bu sessiz ormanın içinde çağrı cihazının
elektronik sesi insanı gerçek zamana geri getiriyordu. Clarie de, Lincoln de farkında olmadan aynı
anda çağrı cihazlarına uzandı. "Benimki," dedi Lincoln çağrısına bakarken.
Lincoln tek kelime etmeden aceleyle arabasına doğru gitmeye başladı. Bir iki saniye sonra ilerleyen
aracın sireninin ışıkları ağaçlarda yansımaya başlamıştı.
"Acil bir durum olmalı," dedi Clarie.
Memur Pete Sparks çoktan olay yerine varmıştı. Yaşlı Vern Fuller'i, silahını indirmeye ikna etmeye
çalışıyordu. Gece çoktan çökmüştü. Durumda Lincoln'un gözüne çarpan ilk şey Pete'in arabasının
önünde hararetle tartışan iki figürdü. Lincoln Vern'in evinin önüne park ederek hemen arabasından
indi. Meleyen koyunlar ve durmadan gıdaklayan tavukları duyabiliyordu. Đşlemekte olan bir çiftliğin
doğal sesler....
"Silaha ihtiyacın yok Vern," diyordu Pete. "Sen evine gir. Olayla biz ilgileniriz."
"Geçen sefer ilgilendiğiniz gibi mi"
"Geçen sefer hiçbir şey bulamadık."
"Lanet olsun! Çünkü buraya gelmeniz çok uzun sürdü."
"Sorun nedir" diye araya girdi Lincoln.
"Sen şerif Kelly misin" dedi Vern ona dönerek. "O zaman bu bu çocuğa, tek korunmam olan
silahımı ona vermeyeceğimi söyle."
"Onu bana vermeni istemiyorum,"dedi Pete üzgün bir sesle, "tek istediğim onu her fırsatta eline
alıp sağa sola sallamaman. Đçeri gir, tüfeğini yerine koy. Böylece kimseye bir zarar gelmez."
'Bence bu çok iyi bir fikir," dedi Lincoln. "Neyle uğraştığımızı bilmiyoruz, o yüzden içeri gir ve kapıyı
kilitle Vern. Telefonun yanına otur, çünkü her an seni arayarak senden destek isteyebiliriz."