Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

"Oğlumun yasal izin olmadan sorgulanmasına izin vermiyorum!"
"Bunları bir polis olarak sormuyordum."
"Sen bir polissin ve daha fazla soru yok." Clarie, Noah'ın sandalyesinin arkasına giderek ellerini
oğlunun omzuna koydu. "Sana söyleyecek hiçbir şeyi yok."
"Eninde sonunda konuşmak zorunda kalacak. Eyalet polisi de ona bu soruları ve daha fazlasını
sormak isteyecek."
"Noah onlarla da konuşmayacak. Avukatımız olmadan hiç kimseyle görüşmeyecek."
"Clarie," dedi Lincoln. "O benim karımdı ve olanları bilmeye hakkım var."
"Oğlumu tutukluyor musun"
"Bu benim kararım değil..."
Clarie, Noah'ın omuzlarını daha güçlü sıktı.
"Eğer onu tutuklamıyorsanız, arama izniniz de olmadığına göre evimi terk etmenizi istiyorum. Sen
ve memur Sparks'ı arazimde istemiyorum."
"Ortada delil de var. Noah itiraf edip kabul ederse..."
"Ne delili"
"Kan. Pikabının tamponunda kan lekeleri var."
Clarie donmuştu.
"Pikabınızın dün kullanıldığı belli, bir de tampondaki kan..."
"Hakkınız yoktu. Arama izniniz yokken benim mülküme girmeye hakkınız yoktu!"
"Đzin almama gerek yoktu."
Bu sözlerin anlamı gayet açıktı. Dün akşam benim misafirimdi. Ona burada olma hakkını kendim
verdim. Evimi araştırma hakkı. Evime sevgilim olarak girmesine izin verdim ve o bunu bana karşı
kullanıyor.
"Gitmenizi istiyorum," dedi.
"Clarie lütfen..."
"Hemen evimden çıkın!"
Lincoln ağır ağır ayağa kalktı. Artık kızgından çok, üzgün bir ifade vardı yüzünde. "Onunla
konuşmaya geleceklerdir. Hemen bir avukat tutmanızı öneririm. Böyle bir pazar sabahı bir avukatı
nereden bulacağını bilmiyorum ama..." Lincoln gözlerini masaya kaydırdıktan sonra tekrar Clarie'ye
baktı. "Çok üzgünüm Clarie, olanları değiştirmenin bir yolu olsaydı... her hangi bir yol, inan bana..."
"Oğlumu düşünmem gerekiyor," dedi Clarie. "Şu andan itibaren tek kaygım oğlumdur."
Lincoln, Noah'a döndü: "Eğer yanlış bir şey yaptıysan bu ortaya çıkacaktır ve inan bana cezanı
göreceksin. Sana karşı en ufak bir acıma hissetmeyeceğim, tek bir damla bile. Bunların anneni üzeceği
için üzülüyorum."
Adamlar bir türlü gitmek bilmiyorlardı. Clarie perdenin arkasından Lincoln ve Floyd'un ön
bahçesinde durup konuşmalarını izliyordu. Bizi başıboş bırakmak istemiyorlar, diye düşündü Clarie,
Noah'ın kaçmasından korkuyorlar.