Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

kocasının sürekli dışarıda olmasına bozularak şöyle bir şey demiş; "Ah sen ve şu dinozorlar sürüsü!"
isim de böylece yerleşmişti. Hepsi de altmışını geçmiş adamlardı. Nadie daha ellili yaşlarındaydı ama
tezgahın ardında çalıştığı ve bu adamların kötü esprilerine, sigaralarının dumanlarına katlanabildiği için
gayri resmi de olsa grubun üyesi sayılıyordu.
Kalça kemiğini bulduktan dört saat sonra Clarie öğlen yemeği için Monaghan'ın yerine gitti.
Dinozorlar yedisi de flanel tişörtlerinin üstüne giydikleri turuncu kazaklarıyla milk shake makinesinin
hemen solundaki yerlerinde oturuyorlardı.
Ned Tibbetts, Clarie'nin içeri girdiğini görünce ona dönüp başıyla selam verdi.
"Günaydın Doktor," dedi, saygıyla.
"Günaydın Bay Tibbetts."
"Dışarısı buz gibi, değil mi"
"Evet. Güneybatıdan geliyormuş. Bu gece kar yağabilirmiş.
"Kahve alır mıydınız Doktor" diye sordu Nadine.
"Harika olur."
Ned diğer dinozorlara geri dönüp kaldığı yerden konuşmaya devam etti. Clarie içlerinden sadece
ikisinin isimlerini biliyordu, ama diğerleri de aşina olduğu yüzlerdi. Clarie tezgahın en sonunda oturmuş
bu kasabadaki yerini düşünüyordu. Kendine güler yüz gösteriyorlardı, kibardılar. Ama kasabanın
sakinlerine göre Tranquility'deki ikameti geçiciydi. Aslında onlara göre, kasaba hayatına özenen, biraz
eğlence arayan bir şehirliden başka bir şey değildi. Kış onun sağlamlığını ölçecek bir testti. Dört ay
süren kar fırtınaları ve buzlanmalar son iki doktora olduğu gibi onu şehre kaçıracaktı.
"Sanırım şey hakkında her şeyi biliyorsun" dedi Nadine, Clarie'nin önüne dumanları tüten nefis bir
kahveyi koyarken.
Ne hakkında"
"Şu kemik hakkında işte," dedi Nadine, kadını sabırla süzerek. Maine'deki kadınların çoğu gibi
Nadine de dinlemeye alışkındı. Bu kasabada konuşanlar erkeklerdi. Clarie, mahalli dükkanlarda
dolanırken, yolda yürürken ya da postanedeki sırada dururken onları dinlerdi. Erkekler, kanları sessiz
bir şekilde kendilerini belerken etrafta dikilir, konuşurdu.
Joe Barlett, Clarie'yi görmek için taburesini çevirdi. "Kemiğin bir çocuğa ait olduğunu duydum,"
dedi. "Bir uyluk kemiğiymiş."
"Bu doğru mu Doktor" diye sordu bir diğeri.
Diğer Dinozorlar da dönerek Clarie'ye baktı.
"Zaten her şeyi biliyorsunuz galiba," dedi Clarie gülümseyerek.
"Oldukça kötü bir haldeymiş ha Bir bıçak ya da bir baltayla o hale gelmiş. Hayvanlar bulmuş, öyle
mi"
"Bugün çok keyiflisiniz çocuklar," dedi Nadine homurdanarak.
"O ormandaki rakunlar ve kurtlar birilerinin kemiklerini etlerinden kolayca ayırabilir. Sonra Elwyn'in
köpekleri gelmiştir. Bilirsiniz, onları neredeyse hiç beslemez. Köpekler belki de haftalardır onu
çiğniyorlardı. Elwyn kemiğe bakmayı düşünmemiştir bile."
"Elwyn zaten ne düşünür ki" dedi Joe gülerek.
"Belki de kendisi vurmuştur çocuğu. Onu geyik sanmıştır."