Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

"Sözlerim galiba Şerif Kelly'nin sözlerinin yankısı olacak. Bu kasabada son zamanlarda baş gösteren
öfke nefret ben de daha önce hiç karşılaşmamıştım bunlarla. Bu sorun sadece okulda değil, evlerinizin
içine kadar girdi. Ben bu çocukları tanıyorum! Onların büyümelerini izledim. Onları kasaba
sokaklarında, okul koridorlarında, odamda gördüm. Ve şimdi sorun çıkarmakla suçlanan çocuklara
baktığımda, daha önceki yıllarda şiddetle ilgili asla sorun çıkarmayan öğrencilerimi görüyorum. Artık
bu çocukları tanımakta zorlanıyorum. Onları tanıyamıyorum." durdu ve yutkundu. "Artık onlardan
korkuyorum."
"Peki bu kimin suçu" diye bağırdı Ben Doucette.
"Birinin suçu olduğunu söylemiyoruz," dedi Fern. "Sadece neler olduğunu anlamaya çalışıyoruz.
Bizim okulumuz ve orta okul arasındaki acil departmanında beş yeni rehberlik birimi görevlendirdik.
Lisemizin güvenilir psikiyatri uzmanı Dr. Liebermen okul personelimizle uyum içinde çalışmaya devam
ediyor."
Ben ayağa kalktı, ellili yaşlarında sert suratlı bir denizciydi. Vietnam savaşında bir elini kaybetmişti.
Feda ettiği şeyi vurgulamak istercesine sağlam eliyle yaralı kolunu tutardı hep.
"Ben size sorunun ne olduğunu söyleyeyim. Bu aslında bütün ülkenin sorunu. Bunların tek ihtiyaç
duydukları şey birazcık lanet olası disiplin. Ben on üç yaşındayken bir bıçak çekip annemi tehdit
edebilir miydim Babam kafamı parçalardı vallahi."
"Peki ne teklif ediyorsunuz Bay Doucette" diye sordu Fern. "On dört yaşındaki çocukları dizimize
yatırıp dövelim mi yani"
"Neden olmasın"
"Dene de gör," diye bağırdı çocuklardan biri. Diğer çocuklar da hemen katıldı.
"Dene! Dene! Dene!..."
Toplantı kontrolden çıkmıştı. Lincoln ayağa kalkıp insanları susturmaya çalıştı. Kasabanın ona
duyduğu saygının göstergesiymiş gibi herkes bir anda sakinleşti.
"Gerçekçi çözümler üretmemizin zamanı geldi bence," dedi.
Jack Reid ayağa kalktı.
"Bu olayların sebebini bulmadan onlara çözüm üretenleyiz. Oğullarımdan duyduğuma göre bu
sorunlara yeni çocuklar, başka şehirlerden buraya taşınanlar sebep oluyormuş. Bu çeteleri başlatanlar
hatta uyuşturucuları getirenler onlarmış."
Lincol'un cevabı yeniden başlayan uğultular arasında kaybolup gitmişti. Clarie adamın yüzündeki
rahatsızlık ve öfkeyi görebiliyordu. Lincoln tekrar söze başladı: "Bu dışarıdan gelen bir sorun değil. Bu
yerel bir kriz. Bu bizim sorunumuz ve başı belada olanlar bizim çocuklarımız."
"Ama belayı başlatanlar kim" dedi Reid. "Çocukları kışkırtanlar kim Buraya ait olmayan insanlar!"
Glen Ryder tokmağını kürsüye vurmaya başlamıştı ama kimse etkilenmiyordu. Jack Reid sanki bir
düğmeye basmıştı da herkes tekrar birbirine bağırmaya başlamıştı.
Kargaşayı bir kadının sesi böldü: "Peki ya yüz yıldır ortada dönen Satanist söylentileri"
Ayağa kalkarak konuşmaya başlayan kadın, gazeteci Damaris Horne'du. Bu sarı yeleli kadını hafife
almak mümkün değildi. Özellikle erkeklerin dikkati bir anda onun üzerinde yoğunlaşmıştı.
"Gölün oradaki ormandan çıkarılan kemikleri biliyoruz. Toplu bir cinayetmiş. Belki de toplu bir
kurban töreni."
"Bu yüz yıl önce işlenen bir cinayetti," dedi Lincoln. "Ve günümüzle hiçbir ilgisi yok."