Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

Mary Rose bağırarak yorganı indirdi ve ona bir tekme attı. Isabel yatağın diğer ucuna kadar kaydı.
Orada sessizce, acıyan bacağını ovuşturmaya ve az önce olanları anlamaya çalıştı.
Mary Rose daha önce ona vurmamıştı hiç. Mary Rose her zaman gülümseyerek kalkar, ona Küçük
Đzzy diye takılır ve okula gitmeden onun saçlarını tarardı.
Tekrar denemeye karar verdi. Emekleyerek ablasının yanına geldi, yorganı açtı.
"Annem ve babamın sana yılbaşında ne alacaklarını biliyorum," diye fısıldadı kulağına.
Mary Rose gözlerini aralayarak Đsabel'e baktı.
Isabel ani bir korkuyla yataktan düştü ve tanımakta zorluk çektiği surata baktı. Kendisini çok
korkutan bir surat. "Mary Rose" diye fısıldadı.
' Daha sonra koşarak odadan kaçtı.
Aşağıda annesi mutfakta kahvaltıyı hazırlıyor, bir yandan da papağanları Rocky'nin attığı
çığlıklarının izin verdiği ölçüde radyoyu duymaya çalışıyordu. Isabel mutfağa ağlayarak gelince annesi
ona dönerek, "Saat yedi oldu. Ablan kalkmıyor mu" diye sordu.
"Anne," diye inledi Elizabeth. "O Mary Rose değil."
Noah Elliot, kaykayını döndürerek kaldırımın kenarında kaydı, havada tam 360 derece dönerek yine
kaykayın tam üzerine düştü. Tamam oğlum! Đşle böyle! Üzerindeki salaş kıyafetler rüzgârda
dalgalanıyordu. Kaykayını öğretmenlerin park yerine kadar sürdükten sonra tekrar kaldırım kenarını
yağladı ve her zamanki ustalıkla kayarak alana geri geldi.
Bir tek kaykayının üzerindeyken özgür hissediyordu kendini. Sadece kaykayını sürerken kendi
hayatının kendi kontrolünde olduğunu hissediyordu. Oysa şu son zamanlarda kendiyle ilgili her şeye
başkaları karar veriyordu; kendi seçimi olmayan bir geleceğe doğru itiliyordu. Ama kaykayını sürerken
ve kaldırım altında kayıp rüzgârı suratında hissettiği dakikalarda zamana kendisi hükmediyordu. Bu
kasabada kapana kısılmış olduğunu unutuyordu; bu kısa, ama coşkulu vakitlerde babasının ölmüş
olduğunu ve işlerin bir daha asla yoluna girmeyeceğini bile unutabiliyordu.
Birinci sınıftan kızlarının kendisini izlediğinin farkındaydı. Hazırlık sınıflarının arkasında bir grup
oluşturmuşlardı. Arada bir şeyler fısıldaşarak kıkırdıyorlar, kızlara özgü sesler çıkartıyorlardı. Kaykayın
üzerindeki Noah'ı izlerken hepsi kafalarını birlik halinde hareket ettiriyorlardı. Onlarla pek konuşmazdı
ve kızlar da onunla pek konuşmamışlardı, ama her öğle teneffüsünde Noah'ın gösterilerini izlerlerdi.
Knox lisesindeki tek kaykaycı Noah değildi ama aralarından en iyisi oydu. Kızlar da diğer kaykaycı
oğlanları ihmal ederek ilgilerini Noah'ya yöneltiyorlardı. Diğer çocuklar kaykaycı olmaya özenen,
aslında kaykay üzerinde poz vermekten başka bir işe yaramayan züppelerden başka bir şey değildiler.
Kaykay kostümleri tamamdı. Birdhouse tişörtleri, Kevlar ayakkabıları, paçaları yerlere sürünen bol
pantolonları... ama yine de artistlik yapmaktan başka marifetleri olmayan taşralı züppelerdi. Hiçbirisi
Baltimor'daki usta kaykaycılarla kaymamışlardı.
Noah dönüş parkurunu bitirmek üzereyken kayma pistinin kenarında parıldamakta olan sarışın kızı
fark etti. Amelia Reid onu izliyordu. Tek başına duruyordu ve her zamanki gibi elinde bir kitap vardı.
Amelia hani şu bala batırılmış gibi her zaman tatlı ve parıltılı olan kızlardandı. her zaman kantinde
kendine dalaşan iki erkek kardeşine hiç benzemiyordu. Daha önce hiç Amelia'nın kendisini izlediğini
görmemişti. Üstelik kızın dikkatini ve ilgisinin sadece kendi üzerinde olduğunu fark edince dizleri
titremeye başladı.
Kaykayını kaldırımın kenarında sürdü yine, üstüne binerken az daha düşecekti. Dikkat et aptal.
Odaklan. Okulun park yerine doğru süratle kaymaya başladı. Kendi etrafında döndü ve tekrar rampayı