Tess GERRITSEN KAN GÖLÜ Orijinal adı : Blood ... - Kitabxana

üyütüyordu Ne yazık ki ona kişisel sorular soracak kadar yakın değildi, ayrıca kadın da böyle bir
şeye açık olmadığı izlenimi vermişti. Kibar, ama özel hayatının gizli kalmasında ısrarlı, kimseyle fazla
yakınlık kurmak istemiyormuş gibi davranırdı ne yazık ki. Hoş bir kadındı. Parlak siyah gözleri, ilk
gümüş tellerin serpildiği gür, dalgalı kahverengi saçları olan kısa boylu, ama güzel yapılı biriydi.
Clarie, ellerini Lincoln'un masasına dayayarak konuşmaya başladı.
"Uzman değilim, ama bu kemiğe sahip bir hayvan bilmiyorum. Boyutlarına bakılacak olursa da
sanırım bir çocuğa ait."
"Etrafta başka kemikler de buldun mu"
"Rachel ve ben tüm avluyu aradık ama başka bulamadık. Sanırım köpekler onu ağaçların oradan
bulup getirmişler. Herhalde tüm alanı araştırmanız gerekecek."
"Eski bir kızılderili mezarından falan olabilir."
"Belki, ama yine de tam bir tıbbi araştırma gerekmiyor mu" dedi Clarie. "Tüm bu kargaşa da
nedir, ne oluyor" diye sordu birden başını çevirerek.
Lincoln'un yüzü kızarmaya başladı. Doreen tekrar bağırmaya başlamıştı. "Lanet olası Lincoln. Seni
angut. Seni adi yalancı. Cehenneme kadar yolun var."
"Sanırım senden pek hoşlanmayan biri var."
"Karım," dedi Lincoln. Derin bir nefes alarak elini başına götürdü.
Clarie'nin bakışları sempati ile yumuşadı. Problemlerini bildiği açıktı.
Aslında şehirdeki herkes biliyordu.
"Üzgünüm," dedi kadın.
"Hey seni pislik. Bana böyle davranmaya hakkın yok!" diye bağırdı Doreen yeniden.
Lincoln büyük bir çaba sarf ederek kemik üzerinde yoğunlaşmaya çalıştı.
"Sence kurban kaç yaşındaydı"
Clarie, kemiği tekrar ellerine alarak incelemeye başladı. Bu kemiği saygıyla tutuyordu çünkü onun
bir zamanlar koşup oynayan, kahkahalar atan bir çocuğa ait olduğunu biliyordu. "Oldukça genç;
sanırım on yaşının altındaydı." diye mırıldanarak kemiği yavaşça masaya bıraktı.
"Ama son zamanlarda hiç kayıp çocuk ilanı almadık. Aslında bu alan yüz yıllardır bir yerleşim
bölgesi ve eski kemikler her zaman ortaya çıkar. Ve yüz yıl önce genç yaşta ölmek çok olağandı."
"Bu çocuğun doğal sebeplerle öldüğüne inanmıyorum "dedi Clarie kısık bir sesle.
"Niye öyle düşünüyorsun"
Kadın uzanarak Lincoln'un masa lambasını yaktı ve kemiği ışığa tuttu. "Şuraya bak. Oldukça pis ve
eski olmasından dolayı zor görülüyor."
Lincoln yaklaşırken gözlükleri için ceplerini karıştırmaya başladı işte yılların hızla geçtiğini,
gençliğinin tükendiğini anlatan başka bir şey daha ve eğilerek kadının gösterdiği şeyi görmeye çalıştı.
Clarie tırnağıyla kir tortusunu biraz kazıyınca ancak görebildi ufak oyukları.
Kemiğin üstü balta izleriyle doluydu.